CUT #อดนรล Baby , I love you : 03

Baby , I love you : 03

'เราร้อน..'

ปาร์คชานยอลกำลังประหม่าจนต้องลูบหน้าเพื่อตั้งสติระหว่างที่สายตาก็จับจ้องเรือนร่างบอบบางที่เริ่มกำลังขยับเข้ามาบดเบียดเขาทุกวินาที แบคฮยอนในโหมดไร้เดียงสาและโหมดเก้ ๆ กัง ๆ ที่พยายามจะใจกล้าเพื่อเอาใจที่ทำให้อยากแกล้งนั่นเขาชานยอลรับมือได้สบาย

‘คนท้องจะมีอารมณ์ทางเพศที่สูงขึ้นกว่าปกติ’

ยอมรับว่าตอนได้ยินหมอพูดประโยคนี้คนที่เอาแต่คิดไม่ดีกับร่างกายเมียแอบยิ้มกริ่ม แต่ไม่คิดว่าแบคฮยอนจะทำให้เขาเป๋จนไปต่อไม่เป็นเพราะความยั่วตาใสแบบนี้

ฝ่ามือเรียวสวยทั้งสองข้างตะปบที่แก้มคนรักล็อคให้อีกคนเงยหน้าขึ้นก่อนตัวเองจะเป็นฝ่ายเริ่มจูบก่อน เคยแต่ทำให้เจ้าตัวเสียอาการแต่ตอนนี้เป็นชานยอลเองที่เลิกลักจนทำอะไรไม่ถูก เขาควรจะทำอย่างไรแบคฮยอนเวอร์ชั่นนี้

เรียวลิ้นเล็กกำลังซุกซนไต่ไปทั้งริมฝีปากหยักอย่างยั่วยวนจงใจเม้มริมฝีปากงับไปที่แก้มพี่ชานยอลก่อนจะหยุดที่ปลายคาง

“พี่ชานยอล...”

คนตัวเล็กพูดเสียงแผ่วแต่มันกลับดังไปทั้งโสตประสาทชายหนุ่มที่พยายามเรียกสติ สูดลมหายใจเข้าเต็มปอดยืดตัวขึ้นจากการคุกเข่าก่อนจะช้อนร่างบางให้ขยับขึ้นไปนอนตรงกลางเตียง

เบามือหน่อย

ชายหนุ่มเตือนสติตัวเองระหว่างพรูลมหายใจออกช้า ๆ จ้องมองเรือนร่างผอมบาง แบคฮยอนคงจะร้อนอย่างที่ว่าจริง ๆ เพราะหยาดเหงื่อสีใสผุดซึมทั่วใบหน้าจนไรผมเปียกชื้น

ใบหน้าหวานแดงก่ำไม่รู้เพราะความรู้สึกที่กำลังแสดงออกหรือเพราะเขินอายคนตรงหน้ากันแน่ และแล้วชั้นในปราการสุดท้ายก็ถูกรูดลงจากเรียวขาแบคฮยอนหายใจหอบจนแผ่นอกกระเพื่อมเบา ๆ เรียวขาทั้งสองข้างพยายามจะเบียดเข้าหากันจนบีบรัดเอวสอบ

หากเป็นในเวลาปกติชานยอลคงหาเรื่องแกล้งอีกคนให้เขินอายเล่นเสียก่อน ดวงตาฉ่ำเยิ้มยังคงจ้องมามาที่เขาลิ้นเล็กแล่บเลียริมฝีปากแดงจัดของตัวเองจนคนมองหัวใจกระตุก

และตอนนี้แบคฮยอนต่างหากที่กำลังแกล้งเขา

เพราะเอาแต่มองอยู่นั่นคนตัวเล็กถึงได้ค่อย ๆ ยันตัวขึ้นมาวางฝ่ามือกับแผ่นอกเปลือยเปล่ากรีดปลาบนิ้วชี้ลงมาตามร่องกล้ามเนื้อก่อนจะหยุดที่ขอบกางเกง

สอดนิ้วชี้และนิ้วนางเข้าไปในกางเกงหยอกล้อคุณพ่อที่กำลังข่มไฟในกายไม่ให้ประทุ

ชานยอลยิ้มมุมปากวางมือหนาลงกับหน้าท้องที่กำลังนูนเอียงใบหน้าซุกลงกับซอกคอขาวผ่องสูดกลิ่นกายหอม ๆ ที่ทำเขาเกือบห้ามใจไม่ไหวทุกที

ฟันคมงับใบหูเล็กจนเจ้าตัวหดคอห่อตัวครางอื้ออึงเสียงลมหายใจกำลังทำเขาขนลุกซู่ แบคฮยอนหันใบหน้าเข้าหาก่อนริมฝีปากทั้งคู่จะประกบเข้าหากันอัตโนมัติ

รอบเอวคอดถูกท่อนแขนโอบประคองให้นอนลงช้า ๆ โดยที่ยังไม่ได้ผละใบหน้าออกจากกัน เรียวลิ้นที่รู้จักกันดียังคงทำหน้าที่เสียงเฉอะแฉะของการปะทะริมฝีปากดังคลอเหมือนทั้งคู่จะไม่ยอมผละออกจากกัน

คนตัวเล็กหอบแฮ่กในตอนที่พี่ชานยอลยอมปล่อยให้ได้หายใจ ที่ไหนกัน... ใบหน้าคมซุกลงกับแผ่นอกใช้ริมฝีปากและเรียวลิ้นเล่นงานยอดอกสีสดที่ชูชันล่อตา แกล้งงับเบา ๆ ให้คุณแม่ที่ความรู้สึกไวสะดุ้งเล่น

“อื้อ..”

ลิ้นชื้นแตะลงกับแอ่งสะดือน่ามันเขี้ยว จุ๊บซ้ำ ๆ ลงบนหน้าท้องเนียน คนตัวโตอมยิ้มแล้วพูดกับ 'ลูก' ที่ยังไม่รู้เรื่องรู้ราว

“แม่เราซนนัก.. พ่อไม่ออมแรงให้หรอกนะ”

ชานยอลยืดตัวไปหยิบหมอนมารองสะโพกกลมเรียวขาถูกจับแยกออกจากกัน ช่องทางรักสีสดกระตุกเหมือนยั่วยวนคนที่มองอยู่ ชานยอลสอดเรียวนิ้วเข้าไปเบิกทางทันที

ถึงจะพูดเชิงหยอกล้อไปงั้นแต่สุดท้ายคนที่ห่วงเมียยิ่งกว่าสิ่งใดก็ยังคงอ่อนโยนเสมอ ข้อมือหนาขยับเข้าออกเพื่อเบิกทางพยายามกระทบกับจุดกระสันให้มากที่สุด

“อ่ะ อ๊า!”

เพื่อเสียงนี้แหละ

คุณพ่อตัวโตยิ้มมุมปากอย่างพอใจเพราะคนใต้ร่างกำลังบิดสะโพกเร่า ใบหน้าคมซุกลงกับระหว่างขาจูบเม้มไปตามซอกขาให้หายมันเขี้ยว คนตังเล็กสะดุ้งสุดตัวเมื่อส่วนอ่อนไหวถูกครอบครองด้วยโพรงปากอุ่นในขณะเดียวกันเรียวนิ้วก็ยังขยับเข้าออกอยู่

“อ๊ะ! เดี๋ยว—"

คนตัวเล็กครางเสียงสั่นแต่พี่ชานยอลไม่ได้ฟังสักนิดอีกคนผงกหัวขึ้นลงเรียวลิ้นอถ่นชื้นเจนจัดจนเขาต้องสอดเข้าไปในกลุ่มผมหนาเพื่อชะลออีกคน

เด็กน้อยที่ยั่วจนได้เรื่องกลายเป็นคนที่โดนเล่นงานเสียอย่างนั้น แบคฮยอนเชิดหน้าครางเสียงอึกอักหนีบเรียวขาเข้าหายกายหนาเสียวซ่าน

“อ๊า!”

คุณแม่ตัวเล็กครางเสียงหลงแอ่นอกจนตัวโยนในหัวขาวโพลน ริมฝีปากแห้งผากอ้าหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอด มือที่จับอยู่กับกลุ่มผมอีกคนค่อย ๆ ปล่อยออกอย่างหมดแรง

แต่เปล่าชานยอลยังไม่ยอมผละออก อีกคนแค่ผงกหัวขึ้นมามองผลงานแลบลิ้นเลียริมฝีปากปลายนิ้วโป้งปัดผ่านมุมปากเหมือนแค่ทำความสะอาด ก่อนจะได้ยินเสียงครางหวาน

มือหนาผละออกมาจับเรียวขาทั้งสองข้างกางออกใบหน้าคมซุกลงบริเวณเดิม ลิ้นชื้นทำกานทักทายช่องทางสีสวยทันทีขยับปัดผ่านไปมาก่อนจะพยายามแทรกเข้าไป

“พอ-- แล้ว.. อ๊ะ”

ใบหน้าหวานสะบัดไปมาจนน้ำตาร่วงเผาะพวงแก้มและปลายจมูกรั่นแดงก่ำน่าเอ็นดู ร่างกายบอบบางกระตุกหนีบเรียวขาดันอีกคนจนแทบหมดแรงกว่าพี่ชานยอลจะยอมผละใบหน้าออกมา

มือหนาเสยผมขึ้นไปลวก ๆ ขณะที่ดึงหัวกางเกงลงจนท่อนกายแข็งตึงดีดผึงออกมา เจ้าตัวกัดฟันข่มอารมณ์จนสันกรามขึ้นเป็นสันคำรามเสียงต่ำออกมา

จับร่างบางพลิกคว่ำลงกับผืนเตียงก่อนจะยกสะโพกแน่นขึ้นลอยเด่น แบคฮยอนซบหน้าลงกับผืนเตียงจิกปลายนิ้วกับผ้าปูที่นอนจนยับย่น

ท่อนกายแข็งขืนถูไถที่ปากทางไปมาแต่ไม่ยอมสอดแทรกเข้ามาสักทีสะโพกกลมขยับบดเบียดเข้าหาเรียกรอยยิ้มจากคนขี้แกล้งได้เป็นอย่างดี

“อ่า...”

“อื้อออ..”

ทั้งคู่ส่งเสียงออกมาพร้อมกันในจังหวะที่ส่วนหัวสอดเข้าไปได้ ความอุ่นร้อนภายในทำคนตัวโตอยากกระแทกเข้าไปให้สุดแรง แต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากขยับอย่างเนิบนาบให้คนใต้ร่างคุ้นชินและเกินการบาดเจ็บต่อครรภ์น้อยที่สุด

มือหนาข้างซ้ายล็อคเอวคอดไว้ส่วนอีกข้างสอดไปเล่นกับยอดอกที่ชูชันตามแรงอารมณ์ แผ่นอกแกร่งแนบกับแผ่นหลังบอบบางซุกปลายจมูกหอมท้ายทอยและใบหูคนรักซ้ำ ๆ

หลังจากพาท่อนเนื้อเข้าไปได้ทั้งหมดสะโพกก็เริ่มขยับอย่างเนิบนาบคอยดูปฏิกิริยาของคนตัวเล็กไม่ว่าจะทั้งการแสดงออกอย่างรู้สึกดีหรือถ้าแย่ก็อาจจะเจ็บ

ชานยอลไม่ได้ทะลึ่งแต่การที่กำลังจะเป็นพ่อคนแต่ตัวเองยังคงเห่อเมียก็ต้องหาข้อมูลมาบ้างว่าการร่วมรักในท่วงทาแบบไหนถึงจะไม่เป็นอันตรายต่อลูกของเขาหรือต่อตัวแบคฮยอนเอง

เสียงหวานครางเครือเบา ๆ ในจังหวะเนิบนาบนั่นแสดงว่าเขาทำถูก ท่อนเนื้อแข็งขืนที่ต้องการการปลดปล่อยปวดจนเส้นเลือดบนขมับกระตุก คนตัวโตหลับตาซี๊ดปากก่อนจะค่อย ๆ เพิ่มความเร็วในการขยับ

คุณแม่ตัวเล็กซุกหน้าเข้าหาหมอนใบนุ่มหยดน้ำสีใสไหลออกมาไม่ขาดสายส่งเสียงครางอื้ออึงอ้าริมฝีปากปากงับหมอนเพราะอารมณ์ที่ควบคุมตัวเองไม่ได้จนหมอนเปียกปอน

“อึก อื้อ..”

สะโพกแกร่งยงคงทำหน้าที่เป็นอย่างดีค่อย ๆ ผ่อนแรงกระแทกลงเป็นระยะในช่วงที่เริ่มรู้สึกว่าตัวเองใส่เรี่ยวแรงมากเกินไปแต่เหมือนความอ่อนโยนนั่นจะไม่ถูกใจคนตัวเล็กเอาซะเลย

แบคฮยอนผงกหัวขึ้นหันมามองคนรักที่ซ้อนอยู่ด้านหลังด้วยแววตาฉ่ำเยิ้ม

“เราอยากเห็นหน้าพี่ชานยอล...”

ได้ยินแค่นั้นคนที่มองอยู่ก่อนก็ค่อย ๆ หยุดขยับไป ร่างบางหลับตากัดปากตอนที่ท่อนกายแข็งขืนถูกถอนออกไปก่อนตัวเองจะถูกยกบั้นเอวขึ้นแล้วเปลี่ยนเป็นคนมานั่งคร่อมตักคนรักแทน

ชานยอลวาดแขนกอดรอบเอวคอดแล้วดึงเข้าหาตัวร่างกันแนบชิดกันไปทุกส่วน จรดปลายจมูกกับส่วนเดียวกันก่อนจะเผยรอยยิ้มอย่างเอ็นดูคุณแม่ขี้ยั่วที่ยังไม่ลืมทิ้งลายความขี้อ้อน

“ชัดรึยังครับ”

แบคฮยอนอมยิ้มก่อนจะพยักหน้าหงึกหงัก วางมือลงบนไหล่กว้างยันเข่าขึ้นจนสะโพกลอย อายตัวเองจนแทบบ้าแต่สิ่งที่ทำคือเลื่อนมือมาจับท่อนกายแข็งขืนจ่อกับช่องทางที่กำลังตอดรัดค่อย ๆ ดันตัวลงจนได้ยินพี่ชานยอลส่งเสียงพร่าคำรามออกมา

“อ๊ะ!”

พอได้เป็นคนขยับเองแบคฮยอนก็ย่อมรู้จุดกระสันตัวเองดีที่สุด เสียงหยาบโลนของงสะโพกแน่นที่กระทบกับหน้าขาเคล้าไปกับเสียงครางและเสียงหอบหายใจเป็นระยะ

ชานยอลปล่อยให้อีกคนเป็นฝ่ายควบคุมแต่ยังคงช่วยประคองเอวคอดไว้ ฝ่ามือซุกซนอีกข้างไล้ไปตามผิวขาวเนียนอย่างหลงใหล เอียงใบหน้ารับจูบจากคนขี้อ้อนไม่รู้จบ

“ฮะ.. อ๊ะ อ๊า!”

แบคฮยอนครางฮือจิกปลายนิ้วลงกับบ่ากว้างแผ่นอกแอ่นโค้งปิดเปลือกตาอ้าปากค้างหอบก่อนจะเห็นพลุหลากสีในภาพขาวโพลน ชานยอลขยับสะโพกขึ้นสวนไม่กี่ครั้งแล้วคำรามเสียงต่ำออกมาน้ำขาวขุ่นถูกปลดปล่อยทุกอยาดหยดในช่องทางอุ่นร้อนที่ขมิบตอดรัด

เสียงหอบหายใจของทั้งคู่กันระงมไปทั่วห้องนอนกว้าง ไม่นานจูบแห่งความรักก็เริ่มขึ้นอีกครั้งร่างบางถูกประคองจนนอนราบไปกับผืนเตียงผลัดกันจูบซับหอมฟอดใหญ่อย่างเอาอกเอาใจ

“เจ็บไหมครับ”

ลูบมือหนากับหน้าท้องนูนเล็ก ๆ อย่างเบามือ แบคฮยอนตอบด้วยการส่ายหน้าไปมาพร้อมรอยยิ้มสอดแขนกอดรอบคอคนรักดังอีกคนลงมาก่อนจะจุ๊บหน้าผากจนเกิดเสียง คุณแม่ตัวเล็กหัวเราะอย่างชอบใจในตอนที่เห็นพี่ชานยอลทำหน้าเหวอ

แบคฮยอนไม่ยอมปล่อยแขนจากลำคออีกคนและยิ่งล็อคแน่นขึ้นไปอีกเมื่อคนรักทำท่าเหมือนจะขยับร่างกายที่ยังเชื่อมกันอยู่ออกไป

“พี่ชานยอลจะไปไหนอะ”

“เดี๋ยวพี่ไปเอาผ้ามาทำความสะอาดให้ หรือเราจะไปอาบน้ำ? อาบไหวไหม?” ใช้หลายนิ้วเกลี่ยผมชื้นเหงื่อออกจากกรอบหน้าอีกคนอย่างเบามือ ก้มลงหอมแก้มแดงก่ำฟอดใหญ่ในหัวที่กำลังคิดว่าตัวเองทำแบคฮยอนเหนื่อยไปหรือเปล่าชะงักกลางคัน

เรียวขาทั้งสองข้างหนีบสะโพกสอบก่อนจะดันร่างกายใหญ่โตจนเสียงหลักล้มไปนอนแผ่อยู่ข้างตัวแล้วตัวเองก็พลิกมาขึ้นคร่อมโน้มตัวจรดหน้าผากกับชานยอล ตัวแสบหัวเราะคิกคักทั้ง ๆ ที่ยังกัดริมฝีปากกลั้นความเสียดเสียวที่ขยับเข้าไปกระทบภายใน

“คึ เราไม่ให้ไปหรอก”

ความสงสัยถูกคลี่คลายด้วยจูบหวาน ๆ จากคุณแม่ตัวเล็ก ฝ่ามือนุ่มนิ่มล็อคใบหน้าคมไว้ก่อนจะเลื่อนลงไปลูบไล้ร่างกายของเขาอย่างเอาแต่ใจ...

100%

TALK

แบ๊กหะย๊อนนนนน //เหลาแส้

อ่านจบแน้วอย่าลืมกลับไปเม้นหรือสกรีมใน #อดนรล

เพื่อเปงกำลังไตให้นุโด้ยนะต๊ะ

.

.