OS
sucker for you
แผ่นหลังบอบบางเอนลงไปกับเตียงผืนนุ่มแล้วถูกจู่โจมด้วยร่างกายใหญ่โตที่ทาบลงมาแทบจะทันทีแจ็คเก็ตและเสื้อตัวในของอีกคนถูกถอดออกตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
หลังจากมาถึงเจ้าของห้องก็ไม่ปล่อยให้เสียเวลาสักนิด
แบคฮยอนมั่นใจว่าก่อนออกจากร้านเขาไม่ได้เมาแต่ตอนนี้รสชาติขมปร่าของเหล้าราคาแพงที่ติดมากับเรียวลิ้นอีกคนทำเขาสมองเบลอไปหมด
ในหูได้ยินเสียงหอบหายใจชวนเขินดังอยู่ใกล้ ๆ
“อือ..” รู้สึกถึงสัมผัสของมือหนาที่สอดเข้ามาใต้สาบเสื้อแล้วพยามแกะกระดุมเม็ดที่เหลือของเขาออกกางเกงรัดรูปสีดำถูกรูดลงไปกองที่หน้าขา
เสียงจุ๊บเบา ๆ จากการผละริมฝีปากออกชวนให้ใจเต้นแรง
แบคฮยอนหลุบตามองท่อนบนเปลือยเปล่าอวดกล้ามหน้าทองเรียงสวยกับซิปกางเกงที่ถูกรูดลงลวก
ๆ จนเห็นขอบอันเดอร์แวร์สีเข้ม
มันจะมีใครที่ออลแบล็คไปยันชั้นในแล้วทำคนมองใจหวิวได้มากขนาดนี้นะ
สาบเสื้อถูกแหวกออกเผยหน้าท้องแบนราบผิวกายขาวผ่องสู้แสงไฟสลัวในห้อง
ยอดอกสีสวยถูกขยี้ด้วยปลายนิ้ว คนใต้ร่างส่งเสียงอื้ออึงเป็นระยะ
“อ่ะ.. ใจร้อนเหรอ”
แบคฮยอนมองกางเกงและอันเดอร์ตัวเองที่ถูกกระชากออกรวดเดียวก่อนจะกระเด็นไปอยู่มุมไหนของห้องก็ไม่รู้
ปาร์ค ชานยอลขยับแทรกเข้ามาระหว่างขาดึงสะโพกอีกคนเข้ามาใกล้จนแทบจะเกยไปบนตัก
“ใจจริงอยากจะสอดใส่แล้วกระแทกตอนนี้เลยด้วยซ้ำ”
“พูดจาน่ากลัวชะมัด”
คนตัวเล็กทำเป็นเบ้หน้ายกสองแขนขึ้นปกหน้าอกตัวเองทำตัวสั่นระริกกับคำพูดของเขาจนอยากจะฟัดให้หายมันเขี้ยว
วงแขนเล็กยกขึ้นโอบรอบคอทันทีที่คนตัวโตโน้มลงมาป้อนจูบให้อีกครั้งเสียงประทะกันของริมฝีปากและเรียวลิ้นฟังดูน่าขนลุกจนชานยอลแทบจะอดทนไม่ไหวแล้ว
“อื้อ..”
มือหนาทั้งสองข้างลูบไล้ไปทั่วผิวกายลื่นมือตะปบลงกับบั้นท้ายแน่น
ๆ บีบมือลงไปจนเนื้อนุ่มทะลักออกจากร่องนิ้ว คนตัวเล็กสะดุ้งโหยงเพราะถูกฟาดที่ก้น
ชานยอลดูดดึงริมฝีปากเยลลี่อย่างหลงใหลจูบซับน้ำสีใสที่มุมปากซ้ำ
ๆ ก่อนจะเลื่อนลงมาซุกหน้าลงกับหน้าท้องเนียนที่กำลังหดเกร็งจนเป็นหลุม
แหย่ลิ้นลงไปกับร่องสะดือพรมจูบช้า
ๆ ทั่วบริเวณแกล้งปัดลมหายใจผ่านส่วนอ่อนไหวของคนใต้ร่างที่กำลังแสดงอารมณ์
จับเรียวขาทั้งสองข้างแยกออกจากกันดันขึ้นจนชิดกับแผ่นอก
ช่องทางสีสวยกำลังขมิบเชิญชวนอยู่ตรงหน้า
ชายยอลเลียริมฝีปากแห้งผากซุกหน้าลากลิ้นชื้นลงกับซอกขาเนียนก่อนจะหยุดที่ปากทางที่กำลังกระตุกเรียกเขาอยู่
“อ่ะ อ๊ะ!”
เสียงหวานหลุดร้องออกมาอยากทนไม่ไหวก็ผู้ชายคนนี้เอาแต่แกล้งให้เขารู้สึกซ้ำ
ๆ แล้วก็กำลังทำอะไรที่คาดไม่ถึง ริมฝีปากและลิ้นชื้นยังคงตะโบมเล้าโลมอยู่กับตรงนั้นเกร็งลิ้นแทงเข้าออกซ้ำ
ๆ จนเจ้าของแผ่นอกบางสะท้านหอบ
ผละใบหน้าออกมางับผิวเนื้ออ่อนที่ซอกขาซ้ำ
ๆ ปลายนิ้วจงใจกดขยี้ที่ปากทางกระทั่งเรียวนิ้วยาวสอดเข้าไปได้ทั้งหมด
ตั้งแต่ย่างกายเข้ามาในห้องนี้แบคฮยอนแทบไม่ได้หายใจสะดวกเลยเพราความไวไฟของผู้ชายคนนี้
ชายหนุ่มเกร็งข้อมือก่อนจะขยับเข้าออกถี่ระรัวงอข้อนิ้วกดหาจุดที่จะทำให้แบคฮยอนตัวสั่นหรือเผลอร้องจนเสียงหลงได้
เหมือนตอนนี้
“อ๊า อ๊า..”
กดสุดกระสันจนอีกคนตัวงอแล้วก็ผ่อนแรงลงเพื่อดูปฏิกริยาน่ารักในความคิดตัวเอง ชานยอลทำแบบนั้นซ้ำ ๆ น้ำสีใสกลิ้งผ่านหางตาเรียวเพราะความเสียวซ่านที่ตัวเองควบคุมไม่ได้
แบคฮยอนเผยอปากครางดวงตาปรือจนแทบลืมไม่ขึ้นหุบเรียวขาเข้าหากัน
เหมือนจะแกล้งเขาแต่ตัวเองดันติดกับเพราะยิ่งเห็นภาพนี้ยิ่งทนแทบไม่ไหวชานยอลรีบดึงนิ้วออกในจังหวะที่คนตัวเล็กกำลังจะทนไม่ไหว
กระชากหัวอันเดอร์แวร์ลงลวก
ๆ ท่อนกายขยายเต็มตัวดีดพึงออกมา
ในตอนที่กำลังจะขยับเข้าไปหาร่างอ่อนปวกเปียกกลับถูกเท้าเล็ก ๆ
ดันถีบดันหน้าท้องไว้
แบคฮยอนยันกายขึ้นมานั่งแบะขาคว้ามือจับหมับเข้ากับแกนกายขนาดใหญ่ที่แข็งจัดจนปูดโปนไปด้วยเส้นเลือด
และปาร์คชานยอลรู้ว่ากำลังจะถูกเอาคืนถึงได้พยายามจะดันหัวเขาออก
เสียงทุ้มต่ำคำรามคล้ายสัตว์ป่าเพียงแค่ลิ้นนุ่มนิ่มแตะลงที่ส่วนปลายมือเรียวสวยที่อุ่นจนแทบจะทำเขาพุ่งอยู่รอมร่อ
“ไม่ต้องทำแล้วน่า”
“อื้อ..” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุโพรงปากเล็กพยายามครอบครองส่วนหัวเข้าไปและเพียงแค่ห่อปากดูดเบา
ๆ ผู้ชายตัวโตที่แกล้งเขาแทบขาดใจเมื่อครู่เสียอาการแล้ว
“อา แบคฮยอน..” ชานยอลกลืนน้ำลายอึกใหญ่รีบดันหัวอีกคนและชัดแกนกายออกซึ่งคนตัวเล็ก็ทำเพียงอมยิ้มพอใจที่ได้เอาคืนแม้จะยังไม่สาแก่ใจกับที่เขารู้สึกเมื่อกี๊
ร่างผอมบางถูกดันจนล้มลงกับเตียงอีกครั้งเสื้อแจ็คเก็ตที่หลุดจากไหล่หนึ่งข้างมันช่างน่ารังแกนักสะโพกอวบถูกกระชากขึ้นมาเกยบนหน้าขาซองถุงยางที่เขาโยนกองไว้บนที่นอนถูกหยิบขึ้นมากัดฟรอยด์ออกต่อหน้าคนตัวเล็กที่ปรือตามองอยู่
ก่อนชานยอลจะถุยเปลือกทิ้งแล้วสวมห่วงนั่นลงกับท่อนกายที่แข็งคัดอย่างรวดเร็ว
กดส่วนหัวจ่อที่ปากทาง สอดแขนใต้ข้อพับขาทั้งสองข้างก่อนสะโพกสอบจะค่อย ๆ
ดันเข้าไปอย่างย่ามใจ
ริมฝีปากบางถูกงับด้วยฟันปรือตามองผู้ชายที่คุกเข่าอยู่หว่างขาใบหน้าหล่อที่มีรอยฟกช้ำลำคอและบริเวณกล้ามหน้าท้องที่ปูดโปนไปด้วยเส้นเลือดไม่เว้นแม้แต่รอยสักบนท่อนแขนนั่น
“อ๊ะ..อ๊ะ..“
เสียงหวานร้องครางติดขัดตามจังหวะการกระแทกที่ผ่อนหนักเบาของคนควบคุมทั้ง
ๆ ที่เป็นครั้งแรกระหว่างกันแท้ ๆ
แต่ชานยอลกลับจับทางได้หมดว่าจุดไหนที่ทำให้แบคฮยอนเชื่องได้
โน้มกายลงไปละเลงลิ้นกับยอดอกแดงฉ่ำสลับกับใช้ปลายนิ้วขยี้หนัก ๆ
“เรียกชื่อผมเร็ว..”
คนตัวโตซี๊ดปากบอกอีกคนเสียงพร่าขยับสะโพกที่แทบจะทนไม่ไหวตั้งแต่เห็นแบคฮยอนเปลื้องผ้า
ซอยเข้าออกถี่กระชั้นจนร่างเล็กสั่นคลอน
ผ้าปูที่นอนที่ถูกจัดไว้อย่างดียับย่นจนหมดสภาพ
ไม่ต่างจากคนตัวเล็กที่ตัวอ่อนระทวยไปหมดแล้ว
“อ๊ะ ชะ ชานยอล.. อื้อ.. ช้า ๆ…”
กลุ่มผมสีแดงเข้มถูกขย้ำด้วยเรียวนิ้วแบคฮยอนกรีดปลายนิ้วลงกับต้นคออีกคนซ้ำ
ๆ ยิ่งในช่วงที่ชานยอลจกใจกระแทกใส่จุดเสียว ยิ่งได้สัมผัสได้กันก็รู้สึกโหยหา one
night stan ของทั้งคู่กำลังจะเปลี่ยนไปเพราะชานยอลและแบคฮยอนต่างไม่ได้รู้สึกว่าอยากให้เรื่องของเราให้มันจบแค่คืนนี้เพียงแต่ยังไม่มีใครพูดมันออกมา
ส่วนที่เชื่อมยังก็ยังขยับเข้าหากันอย่างไม่รู้จักพอเสียงหยาบโลนของหน้าขาและแก้มก้นนั่นยังดังก้องในห้องนอน
สะโพกสอบบดควงขยี้มันซ้ำ ๆ
จนคนใต้ร่างบิดเอวเร่าไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนที่ชานยอลเอากระแทกเข้าไปอย่างหน้ามืดตามัว
ร่างกายเล็ก
ๆ ที่ดึงดูดเขาทุกการกระทำ ริมฝีปากและแก้มใสแดงแจ๋อย่างน่าเอ็นดู ท่อนเอ็นแข็งขืนถูกดึงออกช้า
ๆ จนเกือบสุดแล้วกระแทกเข้าไปให้ลึกที่สุดของจุดกระสัน
ชานยอลเงยหน้าคำรามเสียงพร่าก่อนจะเร่งจังหวะขึ้นทีละขั้น
คนตัวเล็กนิ่วหน้าปากก็ยังคอยเรียกชื่ออีกคนเขาอยู่ไม่ขาด
ไม่รู้ว่าอีกคนจะคิดเหมือนกันหรือเปล่าแต่ชานยอลที่ห่างหายจากเซ็กส์ไปนานจนแทบจำไม่ได้แล้วว่าเคยรู้สึกใจจะขาดแบบนี้กับใครเมื่อไหร่
ทั้งสะโพกแกร่งที่กระแทกในจังหวะถี่กระชั้นกับคนตัวเล็กที่พยายามจะบดก้นนุ่มนิ่มเข้าหาส่วนแข็งขืนอย่างลืมตัวขมิบตอดรัดถี่
ๆ ในยามที่ท่อนเอ็นเสียดสีกับผนังอ่อนนุ่ม
“อ๊ะ อ๊า.. ชานยอล!! อ๊า!!”
“อ่า.. แบคฮยอน..”
คนตัวเล็กสั่นระริกไปทั้งร่างเชิดหน้าครางเสียงแหลมท่อนกายเล็กสะบัดพ่นน้ำสีขาวขุ่นเปรอะหน้าท้องตัวเอง
ภายในกายรู้สึกอุ่นวาบจนต้องเลื่อนมือมากุมหน้าท้องหลังจากที่ชานยอลกระตุกกายไม่ต่างกันท่อนกายแข็งขืนขยับและพ่นน้ำเชื้ออกมาอีกหลายระรอก
ประกบดูดดึงริมฝีปากสีสดอย่างไม่รู้จักพอสอดลิ้นเข้าไปรุกล้ำดูดดุนจนพอใจแล้วยันกายลุกขึ้นนั่งคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันระหว่างดึงท่อนกายออกมาช่องทางสีสด
เงยหน้าจากส่วนนั้นไปสบตากับแบคฮยอนที่ยังคงนอนหอบอย่างหมดแรง ชานยอลใช้นิ้วกดช่องทางสีสวยที่แดงช้ำเพราะถูกรังแกเป็นเวลานานสอดนิ้วเข้าไปขยี้จนน้ำเชื้อสีขาวขุ่นที่ตัวเองทำไว้ค่อย
ๆ ไหลลงมาตาม
“อ่ะ อื้อ..”
“ถุงแตก” ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบซึ่งไม่ได้ดูทุกข์ร้อนกับสิ่งนั้นหนำซ้ำยังยกหลักฐานโชว์จนคนตัวเล็กเบิกตากว้าง
แล้วเขาควรจะพูดอะไรไอ้ความรู้สึกอุ่นวาบภายในเป็นเพราะสิ่งนี่น่ะเหรอ
ปาร์ค
ชานยอลช้อนร่างผอมบางเข้าเอวซึ่งคนตัวเล็กก็ต้องรีบกอดรอบรอไว้ทันที
หย่อนกายนั่งลงพิงพนักหัวเตียง
“เครียดเหรอ”
“ก็ไม่เชิง” เพราะแบคฮยอนไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกยังไงอาจจะแค่ตกใจกับความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคย
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะชานยอลหรือยังไงเขาถึงไม่ได้รู้สึกกังวลเท่าไหร่
“พรุ่งนี้ถ้าชวนไปกินข้าวจะไปไหม” ยกมือขึ้นปาดคราบน้ำตาและหยาดเหงื่อออกจากใบหน้าใส
“พูดแบบนี้จะจีบเหรอ” คนตัวเล็กอมยิ้ม “คุณพาข้ามขั้นมาขนาดนี้เนี่ยนะ”
“ก็มากกว่าจีบทำไปแล้วเมื่อกี๊ ถ้าจะจีบต่อก็คงไม่เสียหายอะไรมั้ง...”
คนตัวเล็กทำเป็นหรี่ตาลงชั่งใจ
ยกปลายนิ้วขึ้นขึ้นกัดก่อนจะเปลี่ยนเป็นดูดดุนล่อสายตาชานยอลที่ยังจ้องหน้ารอคำตอบอยู่
เรียวนิ้วเปลี่ยนเป้าหมายไปเขี่ยริมฝีปากหยักเบา ๆ และเจ้าตัวก็งับมันทันที
“ถ้าคุณว่าไม่เสียหาย... ก็ลองดูก็ได้”
“ผมคิดว่าเราใจตรงกัน” แบคฮยอนเลิกคิ้วเพราะคิดว่าชานยอลจะบอกว่า ‘ผมชอบคุณ เลยคิดว่าคุณน่าจะชอบผมเหมือนกัน’ อะไรทำนองนั้น แต่กลายเป็นว่าอีกคนขยับท่อนกายที่ยังไม่สงบถูไถไปกับร่องสะโพกบีบเค้นเอวคอดลากลงไปหยุดที่สะโพกแน่นดันเข้าหาตัวจนร่างกายไม่เหลือช่องว่างระหว่างกัน “คุณคงไม่ได้อยากจบแค่ยกเดียวใช่ไหม”
“ถ้าบอกว่าพอคุณจะหยุดไหมล่ะ”
“อ่า.. ต่อรองเก่งจริง ๆ”
“ก็เรียนรู้มาจากคุณวันนี้แหละ”
“งั้นเรียนรู้ยกที่สองสักหน่อยไหม” ผู้ชายเจ้าเล่ห์เลิกคิ้วด้วยความหมั่นไส้เลยยื่นนิ้วไปจิ้มรอยช้ำที่มุมปากอีกคน
คนโดนกระทำสูดปากเบา ๆ หลังอารมณ์พาไปใช้ริมฝีปากกับร่างกายแบคฮยอนจนลืมเจ็บ
ตอนนี้ดันเริ่มสำออย
“ทำผมเจ็บตัวต้องสามรอบแล้วมั้ง”
“โอ้ะ เพิ่มขึ้นครั้งละรอบเหรอ..” แบคฮยอนเอียงคออมยิ้มมองอย่างนึกสนุก “งั้นถ้าจิ้มอีกหลาย ๆ ทีล่ะ”
ร่างกายผอมบางถูกยกขึ้นและแบคฮยอนก็ทำตามอย่างไม่อิดออด
ส่วนปลายท่อนกายจ่ออยู่กับปากทางแล้ว คนตัวเล็กกัดริมฝีปากล่างหลับตาขณะค่อย ๆ
กดสะโพกลงจนกระทั่งสุดความยาวค่อย ๆ ขย่มสะโพกขึ้นลงตามความรู้สึกตัวเอง
“อ่ะ อ๊ะ!!”
สะโพกแกร่งเด้งสวนขึ้นมาหนัก
ๆ อย่างจงใจและกำลังจะบอกให้แบคฮยอนรู้ชะตากรรมหลังจากนี้ซะ ปาร์ค
ชานยอลยิ้มอย่างพอใจแต่มันเป็นรอยยิ้มที่คนมองต้องกลืนน้ำลายลงคอขนลุกเกรียวไปทั้งตัว
“ขอให้มีแรงอยู่กับผมจนถึงพรุ่งนี้เช้าแล้วกันนะ”
..
..
..
... คืนนี้เป็นคืนของเรา
คืนที่เราจะดื่มด่ำกับความต้องการนี้จนไม่พูดถึงเรื่องนอน
ทั้งคู่พอใจซึ่งกันและกันจนนึกไม่ออกว่าถ้าพรุ่งนี้ต้องแยกจากกันจริง ๆ เราจะคิดถึงกันมากแค่ไหนคิดถึงจนอาจจะมีฝ่ายที่รู้สึกมากกว่าจนอยู่ไม่ได้..
ไม่มีใครรู้ว่าทุกอย่างหลังจากนี้จะเป็นแบบที่คิดไหม
อันที่จริงเราอาจจะบอกลาแล้วค่อย ๆ ลืมไปกันไปเอง
หรือจะมีใครที่หาวิธีไหนที่ทำให้เราได้อยู่ด้วยกันมากกว่าแค่คืนนี้
อาจจะเป็นการเริ่มความสัมพันธ์ครั้งใหม่ ที่หวังว่าจะไม่ 'ห่วยแตก' เหมือนที่ผ่านมา :-)
END
TALK
sucker ในที่นี้ไม่ได้แปลแค่ว่าดูดนะคะ
แต่หมายถึงคนห่วยแตก ประมาณนั้นด้วยน้า .__.
ไม่มีสาระไม่มีความเป็นมาไม่มีเหตุผลประกอบค่ะมีแต่ความอยากเขียนเพราะเมารูปแบคฮยอน
55555555
อ่านจบแล้วอย่าลืมส่งฟีดแบคเป็นกำลังใจให้ด้วยนะค้าบ
อย่าเงียบใส่เลยนะ
หนุจาร้องไห้ 4 วัน ;______;
#mustCByou
#mustCByou #mustCByou
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น