[OS] - Dude? / omegaverse

 Dude?

ชานยอลยกยิ้มมุมปากเมื่อรู้ว่าแบคฮยอนกำลังกระทำการยั่วยวนเขาอีกแล้ว ร่างสูงชันเข่าลงกับผืนเตียงยืดตัวขึ้นก่อนจะถลกเสื้อออกจากหัวเหลือเพียงร่างกายกำยำ

ไม่ลืมที่จะก้มลงไปถอดกางเกงนอนขายาวออกจากเรียวขาขาวจนเหลือแค่อันเดอร์แวร์ตัวจิ๋วแบคฮยอนเบิกตาเพราะไม่ทันตั้งตัว พอถูกอีกคนคร่อมแบบนี้แบคฮยอนก็เหมือนจะหายไปในอ้อมแขนนั้น

“กูจะจูบจนมึงต้องร้องขอให้หยุดเลยล่ะ ปากเจ่อแน่ ยั่วเก่งดีนัก”

ริมฝีปากทั้งสองคู่ดึงดูดเข้าหากันทันทีหลังจบประโยคสองแขนเล็กยกขึ้นคล้องรอบคออีกคน ใบหน้าคมเอียงปรับองศาให้ถนัด ในตอนนั้นแหละที่แบคฮยอนคิดว่าอีกฝ่ายไม่แค่ขู่แน่

เสียงครางอื้ออึงสลับกับเสียงจูบดังอยู่ในหูตลอกเวลาและถ้ากำปั้นเล็กไม่ทุบเพื่อขอลมหายใจ ชานยอลคงไม่ยอมผละจนไหลมาไล่ขบเม้มที่แผ่นอกบาง

รอยจ้ำสีแดงนั่นถูกชานยอลขบเม้มดูดดึงซ้ำ ๆ จนเป็นวงกว้างเพื่อทับให้มันหายไป ก่อนไล่เลียลิ้นร้อนลงไปที่แอ่งสะดือสวย หน้าทองแบนราบหดเกร็งกระเพื่อมหอบเบา ๆ ด้วยความสยิว

กลิ่นฟีโรโมนทั้งคู่คละคลุ้งไปทั่วห้องนอนยิ่งรู้สึกก็ยิ่งปล่อยกลิ่นจนคิดไม่ออกว่าคืนนี้เราจะหยุดกันได้ยังไง ปลายจมูกโด่งสูดดมกลิ่นกายสลับเม้มเลียต้นขาขาว

ส่งปลายนิ้วกดคลึงรูจีบผ่านอันเดอร์แวร์ที่เปียกแฉะเป็นวงเพราะอารมณ์ของคนตัวเล็ก แลบลิ้นเลียปลายส่วนอ่อนไหวข้างหน้านูนเป็นรอยจนน่าเอ็นดู แต่สิ่งที่ชานยอลทำคือกำลังทรมานแบคฮยอนชัด ๆ

อันเดอร์แวร์สีขาวถูกรูดลงช้า ๆ เรียวขาขาวตั้งชันก่อนจะถูกยกดันขึ้นชิดอก แบคฮยอนแทบจะหายใจไม่ทั่วท้องใบหน้าหวานเชิดขึ้นเมื่อลิ้นชื้นแตะลงที่ช่องทางอ่อนนุ่ม

“อื้อ.. อ๊า..”

เรียวลิ้นตวัดสลับกับเกร็งแล้วแหย่ระรัวกระตุ้นคนตัวเล็ก แบคฮยอนครางเครือเสียงสั่นพยายามถดตัวหนีอีกคนแต่ก็โดนมือหนาจับล็อคเอวคอดบางไว้

“ชะ ชานยอล... พอ อ๊า.. พอก่อน..”

แล้วมันฟังซะที่ไหนล่ะก้านนิ้วยาวค่อยสอดเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มทีเดียวถึงสองนิ้ว ริมฝีปากครอบครองส่วนอ่อนไหวแล้วเริ่มขยับพร้อมกันช้า ๆ ก่อนจะเร็วขึ้นตามลำดับ

“อ๊า!..” ใบหน้าหวานสะบัดจนน้ำตาคลอร่างเล็กเกร็งไปทั้งตัวใช้เวลาไม่นานแบคฮยอนก็ปลดปล่อยจนตัวอ่อนยวบ ยิ่งพยายามถอยหนีชานยอลก็ยิ่งแกล้ง เขาเสียวจนแทบจะขาดใจอยู่แล้ว

ชานยอลผละลุกขึ้นมาดูผลงานแลบลิ้นเลียริมฝีปากช้า ๆ มองร่างกายขาวเนียนที่ตอนนี้แดงเห่อจนน่าสงสาร แบคฮยอนหอบหนักเรียวขาขาวสั่นระริกเขาถึงก้มลงไปจูบหัวเขาอีกคนเบา ๆ

 

พรึ่บ!

 

พอตั้งตัวได้แบคฮยอนก็ดึงชานยอลที่กำลังพรมจูบต้นขาเขาซ้ำ ๆ จนเสียหลักก่อนจะเป็นฝ่ายขึ้นคร่อมร่างกายกำยำนั่น สะโพกอวบนั่นนั่งทับเอวสอบก่อนจะค่อย ๆ ถดตัวลงจนทับกับแกนกายแข็งขืน

“อา..” คนตัวโตครางออกมาอย่างอดไม่ได้เมื่อร่องสะโพกกำลังเสียดสีกับท่อนกางเขาขึ้นลง

 

กะจะเอาคืนงั้นเหรอ?

 

แบคฮยอนลูบมือไปตามลอนกล้ามเนื้อสวยบนหน้าท้องอีกคนช้า ๆ เขาเห็นว่าชานยอลเกร็งจนเส้นเลือดปูนโปนไปหมดทั้งลำคอและหน้าท้องแกร่ง ส่วนข้างล่างคงไม่ต้องพูดถึงเลยเพราะมันแข็งจนเหมือนจะทะลุกางเกงออกมาอยู่แล้ว

คนตัวเล็กถดตัวลงกระทั่งไปนั่งอยู่ระหว่างขาอีกคนค่อย ๆ ดึงหัวกางเกงลงชนท่อนกายใหญ่ดีดผึงออกมาจนชนเข้ากับแก้วเนียน

ลิ้นเล็กแลบลิ้นที่ส่วนปลายสลับเงยหน้าดูอาการคนที่เอาแต่แกล้งเขาก่อนหน้านี้ ชานยอลเอื้อมมือมาปัดผมหน้าม้านั่นขึ้นเพื่อมองริวฝีปากเล็กที่ค่อย ๆ ครอบครองท่อนกายนั่นเข้าปาก

“อื้อ..” แบคฮยอนขยับริมฝีปากเร็วขึ้นสลับช้าลงแล้วถอนริมฝีปากออกทำอยู่แบบนั้นซ้ำ ๆ จนได้ยินเสียงกัดฟันกร็อดเคล้ากับเสียงครางอื้ออึงจากเขาเอง

“อา.. พอแล้ว” มือหนาดันใบหน้าหวานให้เงยขึ้นเกลี่ยนิ้วโป้งเช็ดคราบน้ำลายจากริมฝีปากจิ้มลิ้ม ชานยอลลุกขึ้นนั่งตัวตรงแล้วดึงคนตัวเล็กให้ขยับขึ้นมานั่งทับบนตัก “อยากเสร็จในตัวมึงมากกว่า”

ไม่ใช่ว่าพึ่งได้ยินคำพูดนี้จากปากมันครั้งแรกแต่ไม่รู้ทำไมวันนี้แบคฮยอนถึงใจเต้นไม่เป็นส่ำ แถมยังเลื่กลั่กทำตัวไม่ถูกจนอีกคนหลุดยิ้ม บ้าเอ้ย แพ้มันชะมัด

ไม่มีถุงยาง

ใช่ ชานยอลรู้และแบคฮยอนก็รู้ว่าถ้าพลาดมาจะเป็นเรื่องใหญ่แค่ไหน แต่ก็ไม่มีใครพูดถึงมันเพื่อหยุดทุกอย่างตอนนี้มีแค่คนสองคนที่กำลังช่วยกันประคองให้คนตัวเล็กยกสะโพกขึ้น ส่วนปลายแกนกายจดจ่ออยู่ที่ปากทางก่อนจะถูกกลืนกินเข้าไปช้า ๆ

“อ๊ะ.. มึง..”

“เจ็บมั้ย” เสียงแหบพร่าถาม พรมจูบที่ขมับชื้นเหงื่อวงแขนเล็กกอดรอบคอไว้เป็นหลักเมื่อส่วนนั้นมันคับแน่นจนขยับเร็วไม่ไหว “ไหวมั้ย..”

“ไหว.. มันจุกอะ..”

ไม่รู้เพราะท่าทางการเริ่มตอนนี้รึเปล่าที่ทำให้ท่อนกายเข้าไปลึกจนแบคฮยอนเสียวซ่านไปทั้งตัวแม้จะยังไม่ได้ขยับ มือหนาสองข้างจับประคองที่เอวคอดเมื่ออีกคนอยากเริ่มขยับแล้ว

“อาา”

“อ๊า.. อื้อ!”

แบคฮยอนขยับสะโพกขึ้นลงตามระดับความต้องการที่เป็นคนควบคุมเอง ริมฝีปากจิ้มลิ้มโน้มไปงับที่ลำคออีกคนแลบลิ้นเล็กเลียเบา ๆ ลามขึ้นมายันสันกรามและปลายคาง ชานยอลหันมารับจูบร้อนแรงจากกอีกคน

เสียงเฉอะแฉะจากเสียงสูบดังสลับกับเสียงกระทบกันของสะโพกแน่นกับหน้าขา

แบคฮยอนผละออกมาเชิ่ดหน้าครางเสียงหวานค่อย ๆ ดันอีกคนลงนอนไปกับผืนเตียงคนตัวเล็กเป็นคนคุมจังหวะได้ไม่นานสะโพกสอบก็เด้งสวนขึ้นมาในตอนที่แบคฮยอนกำลังขยับขึ้นลงจนดวงตาเหลือกลอย

มือทั้งสองคู่สอดประสานกันแนบแน่นขณะที่สะโพกยังขยับรัวเร็วแบคฮยอนเสียวซ่ายเหมือนจะขาดใจตัวอ่อนยวบจนต้องเอนลงไปนอนซบอยู่กับแผ่นอกแกร่ง สะโพกสอบยังไม่หยุดขยับ

กลิ่นฟีโรโมนที่คุ้นเคยหอมคลุ้งไปทั่วห้อง

“อ๊า!.. อย่า.. อ๊ะ อ๊า!”

คนตัวเล็กกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยออกมาจนหมดเรี่ยวแรงชานยอลเปลี่ยนมากอดรัดรอบเอวบางบนตัวกระแทงสะโพกระรัวก่อนจะปลดปล่อยทุกหยาดหยดเข้าไปภายในตัวอีกคน

“อืมม.. อา..”

พอทุกอย่างเริ่มสงบนิ่งเสียงฟอดดังขึ้นซ้ำ ๆ เพราะจมูกโด่งที่ไล่หอมทั้งขมับทั้งแก้มอีกคนไม่หยุด แบคฮยอนเงยหน้ามาเกยคางบนอกแกร่งใบหน้าหวานแดงก่ำดวงตาฉ่ำเยิ้ม ตอนแรกก็กะจะสงสารถ้าอีกคนไม่ขยับตัวขึ้นมาเลียริมฝีปากเขาอย่างหยอกล้อ

“กูทำมึงท้องแน่”

“มึงเลี้ยงเลยนะ”

ทั้งคู่หัวเราะเคล้ารอยยิ้ม สะโพกอวบอิ่มค่อย ๆ ขยับออกจนส่วนนั้นหลุดออกจากกัน ริมฝีปากขยับเข้าหากันอัตโนมัติแล้วจุ๊บซ้ำ ๆ

“ต่อได้ป่ะ”

“พักก่อนได้มั้ย เหนื่อยอะ..”

“ได้ดิ” ชานยอลรวมร่างเล็กลงมานอนกอดก่ายดึงผ้าห่มมาคลุมร่างทั้งคู่ไว้ “หมดเวลา ป่ะ ต่อเลย”

“ยัง!!”

คนตัวสูงหัวเราะชอบใจมือหนาลูบกลุ่มผมนุ่มคล้ายกล่อมเด็กให้หลับ แขนเล็กกอดพาดไปบนเอวแกร่งแล้วหลับตาลงก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราจริง ๆ ...

(อ่านต่อที่ dek d เลยค่าาาา)

[OS] - sucker for you

OS

sucker for you

แผ่นหลังบอบบางเอนลงไปกับเตียงผืนนุ่มแล้วถูกจู่โจมด้วยร่างกายใหญ่โตที่ทาบลงมาแทบจะทันทีแจ็คเก็ตและเสื้อตัวในของอีกคนถูกถอดออกตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ หลังจากมาถึงเจ้าของห้องก็ไม่ปล่อยให้เสียเวลาสักนิด

แบคฮยอนมั่นใจว่าก่อนออกจากร้านเขาไม่ได้เมาแต่ตอนนี้รสชาติขมปร่าของเหล้าราคาแพงที่ติดมากับเรียวลิ้นอีกคนทำเขาสมองเบลอไปหมด ในหูได้ยินเสียงหอบหายใจชวนเขินดังอยู่ใกล้ ๆ

“อือ..” รู้สึกถึงสัมผัสของมือหนาที่สอดเข้ามาใต้สาบเสื้อแล้วพยามแกะกระดุมเม็ดที่เหลือของเขาออกกางเกงรัดรูปสีดำถูกรูดลงไปกองที่หน้าขา เสียงจุ๊บเบา ๆ จากการผละริมฝีปากออกชวนให้ใจเต้นแรง

แบคฮยอนหลุบตามองท่อนบนเปลือยเปล่าอวดกล้ามหน้าทองเรียงสวยกับซิปกางเกงที่ถูกรูดลงลวก ๆ จนเห็นขอบอันเดอร์แวร์สีเข้ม มันจะมีใครที่ออลแบล็คไปยันชั้นในแล้วทำคนมองใจหวิวได้มากขนาดนี้นะ

สาบเสื้อถูกแหวกออกเผยหน้าท้องแบนราบผิวกายขาวผ่องสู้แสงไฟสลัวในห้อง ยอดอกสีสวยถูกขยี้ด้วยปลายนิ้ว คนใต้ร่างส่งเสียงอื้ออึงเป็นระยะ

“อ่ะ.. ใจร้อนเหรอ”

แบคฮยอนมองกางเกงและอันเดอร์ตัวเองที่ถูกกระชากออกรวดเดียวก่อนจะกระเด็นไปอยู่มุมไหนของห้องก็ไม่รู้ ปาร์ค ชานยอลขยับแทรกเข้ามาระหว่างขาดึงสะโพกอีกคนเข้ามาใกล้จนแทบจะเกยไปบนตัก

“ใจจริงอยากจะสอดใส่แล้วกระแทกตอนนี้เลยด้วยซ้ำ”

“พูดจาน่ากลัวชะมัด”

คนตัวเล็กทำเป็นเบ้หน้ายกสองแขนขึ้นปกหน้าอกตัวเองทำตัวสั่นระริกกับคำพูดของเขาจนอยากจะฟัดให้หายมันเขี้ยว

วงแขนเล็กยกขึ้นโอบรอบคอทันทีที่คนตัวโตโน้มลงมาป้อนจูบให้อีกครั้งเสียงประทะกันของริมฝีปากและเรียวลิ้นฟังดูน่าขนลุกจนชานยอลแทบจะอดทนไม่ไหวแล้ว

“อื้อ..”

มือหนาทั้งสองข้างลูบไล้ไปทั่วผิวกายลื่นมือตะปบลงกับบั้นท้ายแน่น ๆ บีบมือลงไปจนเนื้อนุ่มทะลักออกจากร่องนิ้ว คนตัวเล็กสะดุ้งโหยงเพราะถูกฟาดที่ก้น

ชานยอลดูดดึงริมฝีปากเยลลี่อย่างหลงใหลจูบซับน้ำสีใสที่มุมปากซ้ำ ๆ ก่อนจะเลื่อนลงมาซุกหน้าลงกับหน้าท้องเนียนที่กำลังหดเกร็งจนเป็นหลุม

แหย่ลิ้นลงไปกับร่องสะดือพรมจูบช้า ๆ ทั่วบริเวณแกล้งปัดลมหายใจผ่านส่วนอ่อนไหวของคนใต้ร่างที่กำลังแสดงอารมณ์ จับเรียวขาทั้งสองข้างแยกออกจากกันดันขึ้นจนชิดกับแผ่นอก

ช่องทางสีสวยกำลังขมิบเชิญชวนอยู่ตรงหน้า ชายยอลเลียริมฝีปากแห้งผากซุกหน้าลากลิ้นชื้นลงกับซอกขาเนียนก่อนจะหยุดที่ปากทางที่กำลังกระตุกเรียกเขาอยู่

“อ่ะ อ๊ะ!”

เสียงหวานหลุดร้องออกมาอยากทนไม่ไหวก็ผู้ชายคนนี้เอาแต่แกล้งให้เขารู้สึกซ้ำ ๆ แล้วก็กำลังทำอะไรที่คาดไม่ถึง ริมฝีปากและลิ้นชื้นยังคงตะโบมเล้าโลมอยู่กับตรงนั้นเกร็งลิ้นแทงเข้าออกซ้ำ ๆ จนเจ้าของแผ่นอกบางสะท้านหอบ

ผละใบหน้าออกมางับผิวเนื้ออ่อนที่ซอกขาซ้ำ ๆ ปลายนิ้วจงใจกดขยี้ที่ปากทางกระทั่งเรียวนิ้วยาวสอดเข้าไปได้ทั้งหมด ตั้งแต่ย่างกายเข้ามาในห้องนี้แบคฮยอนแทบไม่ได้หายใจสะดวกเลยเพราความไวไฟของผู้ชายคนนี้

ชายหนุ่มเกร็งข้อมือก่อนจะขยับเข้าออกถี่ระรัวงอข้อนิ้วกดหาจุดที่จะทำให้แบคฮยอนตัวสั่นหรือเผลอร้องจนเสียงหลงได้ เหมือนตอนนี้

“อ๊า อ๊า..”

กดสุดกระสันจนอีกคนตัวงอแล้วก็ผ่อนแรงลงเพื่อดูปฏิกริยาน่ารักในความคิดตัวเอง ชานยอลทำแบบนั้นซ้ำ ๆ น้ำสีใสกลิ้งผ่านหางตาเรียวเพราะความเสียวซ่านที่ตัวเองควบคุมไม่ได้

แบคฮยอนเผยอปากครางดวงตาปรือจนแทบลืมไม่ขึ้นหุบเรียวขาเข้าหากัน เหมือนจะแกล้งเขาแต่ตัวเองดันติดกับเพราะยิ่งเห็นภาพนี้ยิ่งทนแทบไม่ไหวชานยอลรีบดึงนิ้วออกในจังหวะที่คนตัวเล็กกำลังจะทนไม่ไหว

กระชากหัวอันเดอร์แวร์ลงลวก ๆ ท่อนกายขยายเต็มตัวดีดพึงออกมา ในตอนที่กำลังจะขยับเข้าไปหาร่างอ่อนปวกเปียกกลับถูกเท้าเล็ก ๆ ดันถีบดันหน้าท้องไว้

แบคฮยอนยันกายขึ้นมานั่งแบะขาคว้ามือจับหมับเข้ากับแกนกายขนาดใหญ่ที่แข็งจัดจนปูดโปนไปด้วยเส้นเลือด และปาร์คชานยอลรู้ว่ากำลังจะถูกเอาคืนถึงได้พยายามจะดันหัวเขาออก

เสียงทุ้มต่ำคำรามคล้ายสัตว์ป่าเพียงแค่ลิ้นนุ่มนิ่มแตะลงที่ส่วนปลายมือเรียวสวยที่อุ่นจนแทบจะทำเขาพุ่งอยู่รอมร่อ

“ไม่ต้องทำแล้วน่า”

“อื้อ..” ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุโพรงปากเล็กพยายามครอบครองส่วนหัวเข้าไปและเพียงแค่ห่อปากดูดเบา ๆ ผู้ชายตัวโตที่แกล้งเขาแทบขาดใจเมื่อครู่เสียอาการแล้ว

“อา แบคฮยอน..” ชานยอลกลืนน้ำลายอึกใหญ่รีบดันหัวอีกคนและชัดแกนกายออกซึ่งคนตัวเล็ก็ทำเพียงอมยิ้มพอใจที่ได้เอาคืนแม้จะยังไม่สาแก่ใจกับที่เขารู้สึกเมื่อกี๊

ร่างผอมบางถูกดันจนล้มลงกับเตียงอีกครั้งเสื้อแจ็คเก็ตที่หลุดจากไหล่หนึ่งข้างมันช่างน่ารังแกนักสะโพกอวบถูกกระชากขึ้นมาเกยบนหน้าขาซองถุงยางที่เขาโยนกองไว้บนที่นอนถูกหยิบขึ้นมากัดฟรอยด์ออกต่อหน้าคนตัวเล็กที่ปรือตามองอยู่

ก่อนชานยอลจะถุยเปลือกทิ้งแล้วสวมห่วงนั่นลงกับท่อนกายที่แข็งคัดอย่างรวดเร็ว กดส่วนหัวจ่อที่ปากทาง สอดแขนใต้ข้อพับขาทั้งสองข้างก่อนสะโพกสอบจะค่อย ๆ ดันเข้าไปอย่างย่ามใจ

ริมฝีปากบางถูกงับด้วยฟันปรือตามองผู้ชายที่คุกเข่าอยู่หว่างขาใบหน้าหล่อที่มีรอยฟกช้ำลำคอและบริเวณกล้ามหน้าท้องที่ปูดโปนไปด้วยเส้นเลือดไม่เว้นแม้แต่รอยสักบนท่อนแขนนั่น

“อ๊ะ..อ๊ะ..“

เสียงหวานร้องครางติดขัดตามจังหวะการกระแทกที่ผ่อนหนักเบาของคนควบคุมทั้ง ๆ ที่เป็นครั้งแรกระหว่างกันแท้ ๆ แต่ชานยอลกลับจับทางได้หมดว่าจุดไหนที่ทำให้แบคฮยอนเชื่องได้ โน้มกายลงไปละเลงลิ้นกับยอดอกแดงฉ่ำสลับกับใช้ปลายนิ้วขยี้หนัก ๆ

“เรียกชื่อผมเร็ว..”

คนตัวโตซี๊ดปากบอกอีกคนเสียงพร่าขยับสะโพกที่แทบจะทนไม่ไหวตั้งแต่เห็นแบคฮยอนเปลื้องผ้า ซอยเข้าออกถี่กระชั้นจนร่างเล็กสั่นคลอน ผ้าปูที่นอนที่ถูกจัดไว้อย่างดียับย่นจนหมดสภาพ ไม่ต่างจากคนตัวเล็กที่ตัวอ่อนระทวยไปหมดแล้ว

“อ๊ะ ชะ ชานยอล.. อื้อ.. ช้า ๆ…”

กลุ่มผมสีแดงเข้มถูกขย้ำด้วยเรียวนิ้วแบคฮยอนกรีดปลายนิ้วลงกับต้นคออีกคนซ้ำ ๆ ยิ่งในช่วงที่ชานยอลจกใจกระแทกใส่จุดเสียว ยิ่งได้สัมผัสได้กันก็รู้สึกโหยหา one night stan ของทั้งคู่กำลังจะเปลี่ยนไปเพราะชานยอลและแบคฮยอนต่างไม่ได้รู้สึกว่าอยากให้เรื่องของเราให้มันจบแค่คืนนี้เพียงแต่ยังไม่มีใครพูดมันออกมา

ส่วนที่เชื่อมยังก็ยังขยับเข้าหากันอย่างไม่รู้จักพอเสียงหยาบโลนของหน้าขาและแก้มก้นนั่นยังดังก้องในห้องนอน สะโพกสอบบดควงขยี้มันซ้ำ ๆ จนคนใต้ร่างบิดเอวเร่าไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนที่ชานยอลเอากระแทกเข้าไปอย่างหน้ามืดตามัว

ร่างกายเล็ก ๆ ที่ดึงดูดเขาทุกการกระทำ ริมฝีปากและแก้มใสแดงแจ๋อย่างน่าเอ็นดู ท่อนเอ็นแข็งขืนถูกดึงออกช้า ๆ จนเกือบสุดแล้วกระแทกเข้าไปให้ลึกที่สุดของจุดกระสัน ชานยอลเงยหน้าคำรามเสียงพร่าก่อนจะเร่งจังหวะขึ้นทีละขั้น

คนตัวเล็กนิ่วหน้าปากก็ยังคอยเรียกชื่ออีกคนเขาอยู่ไม่ขาด ไม่รู้ว่าอีกคนจะคิดเหมือนกันหรือเปล่าแต่ชานยอลที่ห่างหายจากเซ็กส์ไปนานจนแทบจำไม่ได้แล้วว่าเคยรู้สึกใจจะขาดแบบนี้กับใครเมื่อไหร่

ทั้งสะโพกแกร่งที่กระแทกในจังหวะถี่กระชั้นกับคนตัวเล็กที่พยายามจะบดก้นนุ่มนิ่มเข้าหาส่วนแข็งขืนอย่างลืมตัวขมิบตอดรัดถี่ ๆ ในยามที่ท่อนเอ็นเสียดสีกับผนังอ่อนนุ่ม

“อ๊ะ อ๊า.. ชานยอล!! อ๊า!!”

“อ่า.. แบคฮยอน..”

คนตัวเล็กสั่นระริกไปทั้งร่างเชิดหน้าครางเสียงแหลมท่อนกายเล็กสะบัดพ่นน้ำสีขาวขุ่นเปรอะหน้าท้องตัวเอง ภายในกายรู้สึกอุ่นวาบจนต้องเลื่อนมือมากุมหน้าท้องหลังจากที่ชานยอลกระตุกกายไม่ต่างกันท่อนกายแข็งขืนขยับและพ่นน้ำเชื้ออกมาอีกหลายระรอก

ประกบดูดดึงริมฝีปากสีสดอย่างไม่รู้จักพอสอดลิ้นเข้าไปรุกล้ำดูดดุนจนพอใจแล้วยันกายลุกขึ้นนั่งคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันระหว่างดึงท่อนกายออกมาช่องทางสีสด

เงยหน้าจากส่วนนั้นไปสบตากับแบคฮยอนที่ยังคงนอนหอบอย่างหมดแรง ชานยอลใช้นิ้วกดช่องทางสีสวยที่แดงช้ำเพราะถูกรังแกเป็นเวลานานสอดนิ้วเข้าไปขยี้จนน้ำเชื้อสีขาวขุ่นที่ตัวเองทำไว้ค่อย ๆ ไหลลงมาตาม

“อ่ะ อื้อ..”

“ถุงแตก” ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบซึ่งไม่ได้ดูทุกข์ร้อนกับสิ่งนั้นหนำซ้ำยังยกหลักฐานโชว์จนคนตัวเล็กเบิกตากว้าง แล้วเขาควรจะพูดอะไรไอ้ความรู้สึกอุ่นวาบภายในเป็นเพราะสิ่งนี่น่ะเหรอ

ปาร์ค ชานยอลช้อนร่างผอมบางเข้าเอวซึ่งคนตัวเล็กก็ต้องรีบกอดรอบรอไว้ทันที หย่อนกายนั่งลงพิงพนักหัวเตียง

“เครียดเหรอ”

“ก็ไม่เชิง” เพราะแบคฮยอนไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกยังไงอาจจะแค่ตกใจกับความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะชานยอลหรือยังไงเขาถึงไม่ได้รู้สึกกังวลเท่าไหร่

“พรุ่งนี้ถ้าชวนไปกินข้าวจะไปไหม” ยกมือขึ้นปาดคราบน้ำตาและหยาดเหงื่อออกจากใบหน้าใส

“พูดแบบนี้จะจีบเหรอ” คนตัวเล็กอมยิ้ม “คุณพาข้ามขั้นมาขนาดนี้เนี่ยนะ”

“ก็มากกว่าจีบทำไปแล้วเมื่อกี๊ ถ้าจะจีบต่อก็คงไม่เสียหายอะไรมั้ง...”

คนตัวเล็กทำเป็นหรี่ตาลงชั่งใจ ยกปลายนิ้วขึ้นขึ้นกัดก่อนจะเปลี่ยนเป็นดูดดุนล่อสายตาชานยอลที่ยังจ้องหน้ารอคำตอบอยู่ เรียวนิ้วเปลี่ยนเป้าหมายไปเขี่ยริมฝีปากหยักเบา ๆ และเจ้าตัวก็งับมันทันที

“ถ้าคุณว่าไม่เสียหาย... ก็ลองดูก็ได้”

“ผมคิดว่าเราใจตรงกัน” แบคฮยอนเลิกคิ้วเพราะคิดว่าชานยอลจะบอกว่า ‘ผมชอบคุณ เลยคิดว่าคุณน่าจะชอบผมเหมือนกัน’ อะไรทำนองนั้น แต่กลายเป็นว่าอีกคนขยับท่อนกายที่ยังไม่สงบถูไถไปกับร่องสะโพกบีบเค้นเอวคอดลากลงไปหยุดที่สะโพกแน่นดันเข้าหาตัวจนร่างกายไม่เหลือช่องว่างระหว่างกัน “คุณคงไม่ได้อยากจบแค่ยกเดียวใช่ไหม”

“ถ้าบอกว่าพอคุณจะหยุดไหมล่ะ”

“อ่า.. ต่อรองเก่งจริง ๆ”

“ก็เรียนรู้มาจากคุณวันนี้แหละ”

“งั้นเรียนรู้ยกที่สองสักหน่อยไหม” ผู้ชายเจ้าเล่ห์เลิกคิ้วด้วยความหมั่นไส้เลยยื่นนิ้วไปจิ้มรอยช้ำที่มุมปากอีกคน คนโดนกระทำสูดปากเบา ๆ หลังอารมณ์พาไปใช้ริมฝีปากกับร่างกายแบคฮยอนจนลืมเจ็บ ตอนนี้ดันเริ่มสำออย

“ทำผมเจ็บตัวต้องสามรอบแล้วมั้ง”

“โอ้ะ เพิ่มขึ้นครั้งละรอบเหรอ..” แบคฮยอนเอียงคออมยิ้มมองอย่างนึกสนุก “งั้นถ้าจิ้มอีกหลาย ๆ ทีล่ะ”

ร่างกายผอมบางถูกยกขึ้นและแบคฮยอนก็ทำตามอย่างไม่อิดออด ส่วนปลายท่อนกายจ่ออยู่กับปากทางแล้ว คนตัวเล็กกัดริมฝีปากล่างหลับตาขณะค่อย ๆ กดสะโพกลงจนกระทั่งสุดความยาวค่อย ๆ ขย่มสะโพกขึ้นลงตามความรู้สึกตัวเอง

“อ่ะ อ๊ะ!!”

สะโพกแกร่งเด้งสวนขึ้นมาหนัก ๆ อย่างจงใจและกำลังจะบอกให้แบคฮยอนรู้ชะตากรรมหลังจากนี้ซะ ปาร์ค ชานยอลยิ้มอย่างพอใจแต่มันเป็นรอยยิ้มที่คนมองต้องกลืนน้ำลายลงคอขนลุกเกรียวไปทั้งตัว

“ขอให้มีแรงอยู่กับผมจนถึงพรุ่งนี้เช้าแล้วกันนะ”

..

..

..

... คืนนี้เป็นคืนของเรา 

คืนที่เราจะดื่มด่ำกับความต้องการนี้จนไม่พูดถึงเรื่องนอน ทั้งคู่พอใจซึ่งกันและกันจนนึกไม่ออกว่าถ้าพรุ่งนี้ต้องแยกจากกันจริง ๆ เราจะคิดถึงกันมากแค่ไหนคิดถึงจนอาจจะมีฝ่ายที่รู้สึกมากกว่าจนอยู่ไม่ได้..

ไม่มีใครรู้ว่าทุกอย่างหลังจากนี้จะเป็นแบบที่คิดไหม อันที่จริงเราอาจจะบอกลาแล้วค่อย ๆ ลืมไปกันไปเอง หรือจะมีใครที่หาวิธีไหนที่ทำให้เราได้อยู่ด้วยกันมากกว่าแค่คืนนี้

อาจจะเป็นการเริ่มความสัมพันธ์ครั้งใหม่ ที่หวังว่าจะไม่ 'ห่วยแตก' เหมือนที่ผ่านมา :-)

END

TALK

sucker ในที่นี้ไม่ได้แปลแค่ว่าดูดนะคะ แต่หมายถึงคนห่วยแตก ประมาณนั้นด้วยน้า .__.

ไม่มีสาระไม่มีความเป็นมาไม่มีเหตุผลประกอบค่ะมีแต่ความอยากเขียนเพราะเมารูปแบคฮยอน 55555555

อ่านจบแล้วอย่าลืมส่งฟีดแบคเป็นกำลังใจให้ด้วยนะค้าบ

อย่าเงียบใส่เลยนะ หนุจาร้องไห้ 4 วัน ;______;

#mustCByou #mustCByou #mustCByou

[SF] - turn off the lights. : 05

turn off the lights.
part : 05

“ถ้าเค้าอ้อนอีกคุณจะทำไมล่ะ”

ชานยอลยันข้อศอกขึ้นมาคร่อมเหนือร่างอีกคนดี ๆ จรดหน้าผากลงกับคนใต้ร่างแตะปลายจมูกลงที่ส่วนเดียวกันก่อนจะเกลี่ยเบา ๆ ด้วยความมันเขี้ยว ริมฝีปากสีเชอร์รี่นั่นถูกงับด้วยฟันซี่เล็กของเจ้าตัวหลังพูดประโยคระเบิดสติเขาจบ

“ก็ถ้ายังไม่หยุด.. เดี๋ยวคุณก็รู้”

เจ้าของร่างสูงเลิกคิ้วสบตากับคนใต้ร่างสายตาดูจริงจังกับสิ่งที่พูด แบคฮยอนกัดริมฝีปากล่างเลื่อนวงแขนเล็กขึ้นโอบรอบคอแกร่งอย่างจงใจ

“งั้นอ้อนเยอะ ๆ เลยดีไหมนะ”

ปาร์ค ชานยอลขมวดคิ้วก่อนเพราะคิดว่าการกระทำของตัวเองเมื่อครู่จะทำให้แบคฮยอนผลักออกหรือบ่นจนเขาขำไม่ใช่การที่เจ้าตัวจะยั่วซ้ำจนเขาเองเสียอาการแบบนี้

พอเห็นว่าชานยอลนิ่งไปครู่ใหญ่เพราะมึนงงเจ้าของเสียงใสหัวเราะคิกคักก่อนจะยื่นหน้าขึ้นจุ๊บปลายจมูกอีกคน คนตัวโตกว่าเบิกตาขึ้นเพราะตอนนี้เขาปรับอารมณ์ไม่ทันแบคฮยอนสักอย่าง

“ล้อเล่นเหรอ” ถามอย่างไม่แน่ใจ แบคฮยอนเม้มริมฝีปากแน่นแล้วส่ายหน้าไปมา

“เค้าไม่ให้คุณหยุดแล้ว...” โน้มตัวไปกระซิบเสียงแผ่วที่ข้างหูอีกคน

หลังจบประโยคชานยอลเลียริมฝีปากที่แห้งผาก มองดวงหน้าใสที่แดงระเรื่อเพราะเขินอายกับการกระทำของตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า ปลายจมูกโด่งแตะลงที่ผิวแก้มก่อนจะเลื่อนไปที่ลำคอขาว

“ดะ เดี๋ยว” มือเรียวสวยดันไหล่แกร่งเบา ๆ

“คุณใจร้ายว่ะ จะเล่นแบบนี้แล้วปล่อยให้ค้างเติ่งอีกแล้วเหรอ”

แบคฮยอนหลุดหัวเราะเสียงกระเง้ากระงอดของคนตัวโตที่ซุกใบหน้าอยู่กับซอกคอ ถ้าตอนนี้ยืนอยู่ชานยอลคงกระทืบเท้าปึงปังเป็นเด็ก ๆ ให้เห็นไปแล้ว

“คือ.. ขออาบน้ำก่อน”

“โหหหหห ไม่ทันแล้วไม่ต้องอาบ ตัวคุณหอมจะแย่แล้วเนี่ย” ชายหนุ่มที่โดนแกล้งให้อารมณ์ค้างเติ่ง

“แล้วถ้าเค้าบอกว่าให้อาบพร้อมกันอะ”

*

พรึ่บ

เจ้าของร่างเล็กส่งเสียงอื้ออึงในลำคอขณะที่มือก็ยังคอยดันไหล่แกร่งให้ถอยออกไปก่อนริมฝีปากหยักจูบจู่โจมทันทีหลังจากที่อุ้มแบคฮยอนเข้ามาให้ห้องน้ำได้ เสื้อผ้าชานยอลที่เขายืมมาใส่ค่อย ๆ ถูกปลดออกโดยเจ้าของมันอย่างร้อนใจ

ใบหน้าคมซุกไซร้ลงกับลำคอระหงส์ลากเรียวลิ้นชื้นผ่านอย่างหลงใหล เสียงหอบหายใจดังเคล้ากับเสียงน้ำในฝักบัวที่ตกกระทบพื้น ร่างกายขาวบางลื่นมือขึ้นอีกเท่าตัวเมื่อเจอน้ำไหลผ่านคนตัวเล็กขนลุกซู่เมื่อรู้สึกถึงสัมผัสของมืออุ่น ๆ ที่ไล้สัมผัสไปทุกส่วนของร่างกาย

ร่างกายที่รู้จักกันดีบดเบียดเข้าหากันไม่หยุดอารมณ์ที่ถูกจุดขึ้นมาในตอนนี้พุ่งสูงจนชานยอลแทบจะทดรอไม่ไหวแม้แต่นาทีเดียว ชานยอลไล่ขบเม้มผิวกายนุ่มนิ่มด้วยความมันเขี้ยว

ร่างผอมบางเซไปชนกับกำแพงมือซ้ายยันกำแพงเพื่อพยังร่างกายส่วนอีกข้างดันไหล่แกร่งที่ค่อยไล่ต่ำลงไปจนถึงจุดอ่อนไหว แบคฮยอนอึกอักมองท่อนบนอีกคนที่เปลือยเปล่ามาตั้งแต่ต้นก่อนจะต้องเชิดหน้าขึ้นเพราะโพรงปากอุ่นครอบครองส่วนอ่อนไหวเขาทันที

เสียงหวานครางสั่นพยายามจะดันอีกคนออกแต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ท่อนกายน่ารักกำลังถูกเล่นงานชานยอลรู้ดีว่าจุดไหนที่ทำให้แบคฮยอนหมดแรงได้ถึงได้แกล้งจนเรียวขาขาวสั่นระริกพยังตัวเองไม่อยู่

“อ๊า... ยะ อย่า”

ร่างเล็กเอี้ยวหน้าดิ้นหนีมือหนาที่ล็อคสะโพกเขาไว้แน่นหลังจับหันหลังในท่าทางน่าอายได้สะโพกกลมถูกดึงให้โก่งโค้ง แบคฮยอนซบแก้มลงกับผนังห้องน้ำหายใจหอบแรงเรียวลิ้นชื้นกำลังเล่นงานปากทางสีสดโดยไม่ได้ฟังคนที่ร่างกายกำลังสั่นระริกเลย

มือหนาสองข้างขยำก้นแน่นกะให้หายมันเขี้ยว เสียงเฉอะแฉะน่าอายดังเป็นระยะ

ชานยอลผละใบหน้าออกมาเลียริมฝีปากแล้วยิ้มอย่างพอใจและแบคฮยอนยังไม่ทันจะได้หายใจสะดวกดีเรียวนิ้วยาวก็บุกรุกช่องทางสีสวยขยับเนิบนาบอยู่ในทีให้เขาตายใจก่อนจะเร่งเร้าจังหวะเข้าออก กระแสน้ำที่ยังคงไหลผ่านร่างกายนั่นยิ่งทำให้อารมณ์พุ่งทะยาน

“อ๊า! อ๊ะ อ๊ะ!”

จิกปลายนิ้วลงกับผนังปูนในตอนที่อีกคนยังคงแกล้งขยับกระแทกเข้ามาเร็ว ๆ มือหนาอีกข้างเอื้อมมาแตะส่วนอ่อนไหวเพียงแค่นั้นร่างผอมบางก็สั่นระริกไปทั้งร่าง แบคฮยอนหลับตาปี๋แสงไฟหลากสีประกฎในภาพขาวโพลนเมื่อถึงจุดหมาย

คนตัวสูงขยับเข้ามาจนแผ่นอกแกร่งแนบไปกับแผ่นหลังสั่นเทา โอบรอบเอวคอดช่วยพยุงไม่ให้คนตัวเล็กล้มแหมะลงไปสะก่อน ก้มลงพรบจูบลาดไหล่ขาวเนียนแบคฮยอนแอบได้ยินเสียงหัวเราะอย่างพอใจในลำคออีกคนจนอยากหันไปทุบเพียงแต่ว่าตอนนี้ไม่มีแม้แต่แรงจะพยุงตัวเอง

ท่อนกายแข็งขืนถูไถเบา ๆ ไปกับร่องสะโพกกัดฟันกรอดจนกรามนูนเป็นสัน ชานยอลแทบจะทนไม่ไหวแต่ก็ยังอยากแกล้งคนปากแข็งอยู่

“อื้อ ดะ เดี๋ยว—”

ขาเรียวที่สั่นระริกอยู่แทบพับลงถ้าไม่ได้อีกคนพยุงไว้ ท่อนกายนั่นแตะลงที่ปากทางก่อนจะดันจนส่วนหัวเข้ามาได้คนควบคุมดึงออกแล้วดันเข้าไปใหม่ที่ช่องทางคับแน่นซ้ำ ๆ กระทั่งเข้าไปได้ถึงครึ่งลำ

เสียงครางอื้ออึงบวกกับเสียงคำรามในลำคอฟังดูน่าขนลุก

“อา.. แน่นเป็นบ้า..” ชานยอลดันท่อนเนื้อเข้าไปได้จนสุด ซุกใบหน้าลงกับซอกคอคนตัวเล็กสูดดมกลิ่นกายอีกคนซ้ำ ๆ

แบคฮยอนเลื่อนมือมาจับท่อนแขนแข็งแกร่งที่โอบรอบเอว เอียงหน้าหันมารับจูบหวาน ๆ ที่ชานยอลตั้งใจป้อนให้ร่างกายค่อย ๆ โยกไหวไปตามการควบคุมของอีกคน

เสียงครางเคล้าไปกับเสียงน้ำที่ไหลกระทบพื้น เรียวขาสั่นระริกพยุงร่างกายแทบไม่อยู่

“ไม่ไหว.. อ๊ะ.. ยืนไม่ไหวแล้ว.. อ๊า!”

ใบหน้าหวานเชิดขึ้นครางเสียงหลงชานยอลถอนกายออกอย่างรวดเร็วอุ้มคนตัวเล็กเข้าเอวก่อนท่อนเนื้อที่ทำแบคฮยอนเสียอาการจะถูกดันเข้าไปที่เดิม

แขนแกร่งช้อนใต้ข้อพับขาอีกคนไว้ในขณะที่สะโพกก็ยังคงขยับอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ท่อนแขนเล็กตวัดกอดรอบคออีกคนแน่นเชิดหน้าขึ้นครางเป็นระยะ ปล่อยให้ร่างกายสั่นไหวไปตามแรงที่อีกคนเป็นคนชักนำ

“อื้อออ..” ริมฝีปากสีเชอร์รี่ถูกงับจบเจ็บตึงเพราะแรงกระทบตอนที่ชานยอลเดินแล้วส่วนนั้นก็กระทั้งเข้ามาจนสุด

ร่าเงล็กถูกวางลงบนเคาท์เตอร์อ่างล้างหน้า คนตัวโตกว่าโน้มตัวลงไปงับผิวเนื้อเนียนบนลำคอไล่ขึ้นมาฟัดพวงแก้มสีระเรื่อก่อนจะหยุดอยู่ที่ริมฝีปากจิ้มลิ้ม จูบดูดดื่มแห่งความโหยหาดูเหมือนจะไม่มีใครยอมให้ใครเลย

ดึงสะโพกแน่นเข้ามาใกล้ก่อนจะเบียดแล้วกระแทกความเป็นชายเข้าไปในจังหวะถี่กระชั้น ย้ำในจุดที่ทำให้แบคฮยอนตัวสั่นเครือได้ยิ่งอีกคนแสดงอาการมากแค่ไหนชานยอลก็ยิ่งได้ใจกระทั่งคนตัวเล็กเริ่มควบคุมตัวเองไม่ไหว

“อ่ะ.. อ่ะ อ๊า”

สะบัดใบหน้าออกมาครางเสียงสั่นมือที่จับท่อนแขนอีกคนอยู่บีบแน่น เรียวขาที่ถูกจับแยกออกจากกันพยายามจะหนีบเข้ามาด้วยความซ่านเสียว ดวงตาเรียวรีปรือจนแทบลืมไม่ขึ้นริมฝีปากเผยอสูดลมหายใจเข้าปอด

แผ่นอกกระเพื่อมหอบบดเบียดสะโพกกลมเข้าหาความแข็งขืนที่กำลังอัดกระแทกเข้ามาอย่างลืมตัว

“อ๊ะ ไม่.. อ๊า อ๊า!!”

ใบหน้าหวานเหยเกหอบหายใจแรงจนน่าสงสารเห็นภาพจุดหลากสีที่ถูกจุดขึ้นภาพภาพสมองขาวโพลน แกนกายเล็กปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องพอ ๆ กับความเป็นชายอีกคนที่ฉีดพ่นทุกหยาดหยดเข้าไปข้างใน

ครางเสียงพร่าจนคนฟังหน้าเห่อร้อนชานยอลกระตุกกายปลดปล่อยเข้าไปภายในอีกหลายระรอกริมฝีปากทั้งสองคู่ดึงดูดเข้าหากันอัตโนมัติสอดลิ้นชื้นเข้าไปและตักตวกความหวานและความรู้สึกของกันและกันจนกว่าจะพอใจ…

แบคฮยอนอึกอักเพราะเจ้าของร่างกายเปลือยเปล่ากำลังเช็ดตัวให้เขาหลังอุ้มออกมาจากห้องน้ำแต่เจ้าตัวก็ยังไม่ยอมไปใส่เสื้อผ้าเสียที ร่างเล็กจ้อยรีบหลับตาปี๋เพราะไอ้บ้าที่ล่อนจ้อยลุกขึ้นยืนตรงหน้าเขาที่นั่งอยู่ขอบเตียง

“ไม่ใส่เสื้อผ้าอะ”

“คุณก็ไม่ใส่” ก็ถึงแบคฮยอนจะยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้าแต่อย่างน้อยก็ยังถูกห่อด้วยผ้าเช็ดตัวอยู่ไง! คนตัวเล็กขยับหนีจากภาพล่อแหลมที่ชี้หน้าเขาอยู่ “จะไปไหน”

“ไปใส่เสื้อผ้า”

“ใครบอกจะให้ใส่”

“เอ้ะ! ดะ เดี๋ยว!” คนตัวเล็กร้องเสียงหลงเพราะถูกดันจนหงายลงมานอนแผ่กับผืนเตียงเรียวขาทั้งสองข้างถูกจับแยกแบบไม่ได้ให้ตั้งตัว ร่างกายใหญ่โตขยับเข้ามาแทรกระหว่างขาก่อนจะยิ้มเผล่ สะโพกอวบถูกดึงเข้ามาจนแนบกับส่วนนั้น “คุณ!”

“นิดนึง” ยังไม่ทันได้เข้าใจว่านิดนึงของชานยอลคืออะไรท่อนกายที่พึ่งจะทำแบคฮยอนหมดแรงก็กำลังถูกดันเข้ามาในช่องทางที่รู้จักกันดีเสียแล้ว

“ชะ ชานยอล— อ๊ะ!”

สองมือจิกลงกับที่ผ้าปูที่นอนจนยับย่นมองหน้าคาดโทษไอ้บ้าที่หลอกล่อเขาด้วยการเช็ดตัวให้แล้วคิดไปเองว่าจะได้พักที่แท้ก็แค่กลัวเตียงจะเปียก โมโหเสร็จก็ยกกำปั้นไปทุบแผ่นอกที่โน้มลงมาหา

“อยากได้ยินอันนี้แหละ”

แต่ไม่ได้สะเทือนคนเจ้าเล่ห์สักนิดชานยอลรวบมือซน ๆ ทั้งสองข้างไว้กับอก ใบหน้าคมยกยิ้มไล่จูบซับไปทั่วใบหน้า ลำคอ ไม่เว้นแม้แต่ยอดอกสีสวยที่กำลังลอยเด่นล่อตาลิ้นชื้นแฉะตวัดเลียจนชุ่มน้ำ

แบคฮยอนครางฮือกับจังหวะเนิบนาบแต่หนักแน่นแผ่นอกแอ่นขึ้นไม่ติดเตียงสะโพกบิดเร่าทุกครั้งที่อีกคนจงใจกระแทกเข้ามาให้กระทบจุดกระสัน ชานยอลค่อยขยับเอวถี่ขึ้นแต่ก็ผ่อนลงจนแบคฮยอนจับทางไม่ถูก

“แบคฮยอน”

“อื้อ..” ชานยอลไม่แน่ใจว่าอีกคนส่งเสียงออกมาแบบนั้นเพราะตอบรับหรือเพราะท่อนกายที่กำลังบดเบียดกับผนังอ่อนนุ่มภายในจนขนกายลุกซู่

“ขอดูหน้าหน่อยเร็ว”

ปาร์คชานยอลกำลังบอกคนที่เบนหน้าแดง ๆ หลบไปซบหมอนมากกว่าจะหันมามองหน้าเขา ฟันซี่เล็กขบงับริมฝีปากไว้จนแน่นตึงคนตัวเล็กส่ายหัวดุ๊กดิ๊กปฏิเสธ ด้วยความคิดเองเออเองว่าถ้าหันไปชานยอลต้องยิ้มล้อที่เขาหมดสภาพหรือไม่ก็หาเรื่องทำให้อายจนอยู่ไม่ถูกแน่ ๆ

“ถ้าคุณไม่หันมามอง เค้าจะขอเป็นแฟนยังไงดีล่ะ...”

สิ้นประโยคสะโพกสอบก็ค่อย ๆ ผ่อนแรงเป็นเนิบนาบ แบคฮยอนหันควับมามองมือสองข้างที่เคยถูกรวบไว้ตอนนี้กำลังปิดอยู่ที่ปากดวงตาเบิกกว้างขึ้นจนน่าเอ็นดูปนขำ และถ้าคนตัวเล็กไม่เอามือปิดปากไว้ชานยอลคงได้เห็นปากเล็ก ๆ อ้าหวออีกแน่

“อะ อะไรนะ...”

“เค้ากำลังขอคุณเป็นแฟน”

“…”

“เป็นแฟนกันได้รึยังครับ”

แบคฮยอนกำลังสับสนว่าควรจะรู้สึกอะไร ควรจะเขินหรือตื่นเต้นเพราะประโยคเมื่อครู่หรือควรจะโฟกัสกับสภาพเราทั้งคู่ตอนนี้ก่อน เพราะตอนนี้ไอ้บ้าชานยอลยังไม่ยอมหยุดขยับสะโพกเลย!

“มะ มาขออะไรตอนนี้ ไอ้บ้านี่”

“คุณอย่าพึ่งสนใจอย่างอื่นดิ สนใจเค้าก่อน”

คนตัวเล็กหอบน้อย ๆ ทั้งอารมณ์ที่มีทั้งโมโหไอ้บ้าที่กำลังบอกให้เขาเลิกสนใจอย่างอื่นทั้ง ๆ ที่ส่วนนั้นของเรายังเชื่อมกันอยู่แบบนี้ แต่เหมือนทุกอย่างจะเป็นแผนคนเจ้าเล่ห์ตั้งแต่แรกนั่นแหละพอแบคฮยอนเบะใส่เจ้าตัวถึงได้อมยิ้มพอใจก่อนจะเริ่มขยับสะโพกในจังหวะถี่กระชั้นขึ้นอีกครั้ง

“อ่ะ อ๊า!” แบคฮยอนตะปบปากไม่ทันเมื่อเผลอร้องเสียงหลงหลังจุดกระสันโดนกระทบซ้ำ ๆ จนร่างกายบิดเร่า

ผู้ชายร้ายกาจเลิกเล่นพิเรนทร์แต่พอหันมาจริงจังกับร่างกายผอมบางตรงหน้าก็ทำเอาแบคฮยอนเสียศูนย์ยิ่งกว่าเดิมเสียอีก เรียวขาข้างซ้ายถูกยกขึ้นพาดบ่าท่อนแขนแกร่งอีกข้างช้อนใต้ข้อพับขาก่อนจะเริ่มบรรเลงจังหวะถี่กระชั้น เสียงทุ้มต่ำคำราม ตามท่อนแขน ลำคอ และหน้าท้องแน่นกล้ามต่างมีเส้นเลือดปูดโปนขึ้น

ฮอตเป็นบ้า

“ชานยอล.. อ่ะ ไม่.. บะ เบาหน่อย.. อ๊ะ”

คนถูกควบคุมแอ่นอกจนลอยบิดเอวกระทั่งกลายเป็นตะแครงข้างไปกอดหมอนไว้แน่นปลายนิ้วที่จิกปลอกหมอนอยู่แทบจะทะลุได้อยู่แล้ว ร่างกายโยกไหวเป็นจังหวะที่อีกคนชักนำเสียงครางคละเคล้ากับเสียงกระทบกันระหว่างหน้าขาและสะโพกแน่น

ชานยอลล็อคเอวคอดไว้แน่นบดเบียดท่อนกายในจังหวะหนักแน่นหมุนควงหาจุดที่ทำให้แบคฮยอนตัวสั่นระริกหรือหลุดร้องเสียงแหลมซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“อ๊ะ อ๊า!.. มัน...”

สะโพกกลมพยายามจะบิดหนีเมื่อรู้สึกจุกแน่นไปทั่วท้องน้อยเรียวนิ้วสวยกรีดลงกับแผ่นหลังแข็งแรงเป็นทางยาว ริมฝีปากที่เผยอครางถูกคนด้านบนเอียงหน้าบดขยี้กลีบปากจนบวมเจ่อ

เพียงครู่ก็เลื่อนลงมาจัดการยอดอกสีสวย วงแขนเล็กเปลี่ยนมาเป็นโอบรอบคอตัวสูงใหญ่ที่คร่อมทับเขาจนมิดเพราะขนาดร่างกายที่ต่างกัน ปาร์ค ชานยอลกัดกรามจนนูนเป็นสันเมื่อความกระสันพุ่งสูง เสียงหอบหายใจจากทั้งสองร่างสะท้านไปทั่วห้อง

“อ๊า อ๊า!!”

แบคฮยอนเชิดหน้าขึ้นครางสุดเสียงหลับตาปี๋ก่อนจะสะอื้นหลังจากนั้นภาพพุหลากสีถูกจุดขึ้นในสมองขาวโพลนอีกครั้ง ชานยอลยังคงกระทั้นกายเข้ามาหนัก ๆ ในจุดที่พอใจก่อนจะปลดปล่อยเข้ามาตามหลังเขาเพียงครู่เดียว

“อา... แบคฮยอน..”

แบคฮยอนหน้าเห่อร้อนหลังได้ยินเสียงอีกคนเรียกชื่อในเวลาแบบนี้เสียงแหบพร่าคำรามอยู่ใกล้หูก้มลงมาจูบอย่างตระกรุมตะกรามใช้ลิ้นชื้นเปิดปากแบคฮยอนกระทั่งสามารถดูดดุนลิ้นเล็กเข้าปากได้ ร่างใหญ่โตจะค่อย ๆ เอนกายทับและซบลงกับแผ่กอกบอบบางชานยอลจับมือเรียวสวยที่วางอยู่บนไหล่มาหอมซ้ำ ๆ

“เป็นแฟนกัน”

พอหายเหนื่อยได้ไอ้คนพิเรนทร์ก็รีบเค้นเอาคำตอบทันที

“ไม่ตอบหรอก คุณแกล้งเค้า!” ดวงตาเรียวรีหลุบต่ำลงหนีจากสายตาอีกคน “ใครเขาบ้าบอมาขอเป็นแฟนในเวลาแบบนั้นกัน”

“ก็ตอนนั้นคุณอะเชื่องที่สุดแล้ว คิดว่าขออะไรก็ต้องได้อะ” คนตัวโตพูดเสียงอ้อมแอ้มเลียนแบบคนตัวเล็กถูไถหัวลงกับแผ่นอกกะจะทำตัวน่ารักให้แบคฮยอนสงสารเสียหน่อย

“บ้าบอ!”

“ยังไม่พร้อมใช่ไหมล่ะ จริง ๆ เค้ารอได้ แต่เมื่อกี๊อยากแกล้งเฉย ๆ” แบคฮยอนถลึงตามองคนที่เผยไต๋ออกมาแล้วหลังจากนั้นก็เคาะหัวเป็นรางวัลไปอีกหลายทีให้หายหมั่นไส้

“ก็ยอมขนาดนี้แล้วอะ”

“หือ เมื่อกี๊คุณบอกว่า...”

“ก็บอกว่ายอมขนาดนี้แล้วยังจะถามอีก! ---อ๊ะ อื้อ...” แบคฮยอนคิดว่าจะพูดแล้วหันหน้าหลบความอายแต่กลายเป็นขยับแรงไปไอ้ส่วนนั้นที่ชานยอลยังไม่ยอมเอาออกเลยสะเทือนภายในจนตัวอ่อนยวบ “ชานยอล.. เอาออก..”

ชายหนุ่มเบิกตากว้างรีบชักท่อนกายออกมาเพราะยังคงตื่นเต้นกับเขาตอบ นาทีนี้แบคฮยอนสั่งให้ทำอะไรก็จะทำตามทั้งหมดเลย หากแต่ยังคงเข้าเข้าบดเบียดกายอยู่แถวนั้นเพื่อรอคำตอบ

“แปลว่าตกลงเหรอ”

“อื้อ”

“เป็นแฟนกัน”

“อื้อ!”

“เราเป็นแฟนกัน?”

“อื้อ!!”

*

กลับไปเจอกันที่บทความนะค้าบ

#mustCByou

*

CUT #อดนรล Baby , I love you : 03

Baby , I love you : 03

'เราร้อน..'

ปาร์คชานยอลกำลังประหม่าจนต้องลูบหน้าเพื่อตั้งสติระหว่างที่สายตาก็จับจ้องเรือนร่างบอบบางที่เริ่มกำลังขยับเข้ามาบดเบียดเขาทุกวินาที แบคฮยอนในโหมดไร้เดียงสาและโหมดเก้ ๆ กัง ๆ ที่พยายามจะใจกล้าเพื่อเอาใจที่ทำให้อยากแกล้งนั่นเขาชานยอลรับมือได้สบาย

‘คนท้องจะมีอารมณ์ทางเพศที่สูงขึ้นกว่าปกติ’

ยอมรับว่าตอนได้ยินหมอพูดประโยคนี้คนที่เอาแต่คิดไม่ดีกับร่างกายเมียแอบยิ้มกริ่ม แต่ไม่คิดว่าแบคฮยอนจะทำให้เขาเป๋จนไปต่อไม่เป็นเพราะความยั่วตาใสแบบนี้

ฝ่ามือเรียวสวยทั้งสองข้างตะปบที่แก้มคนรักล็อคให้อีกคนเงยหน้าขึ้นก่อนตัวเองจะเป็นฝ่ายเริ่มจูบก่อน เคยแต่ทำให้เจ้าตัวเสียอาการแต่ตอนนี้เป็นชานยอลเองที่เลิกลักจนทำอะไรไม่ถูก เขาควรจะทำอย่างไรแบคฮยอนเวอร์ชั่นนี้

เรียวลิ้นเล็กกำลังซุกซนไต่ไปทั้งริมฝีปากหยักอย่างยั่วยวนจงใจเม้มริมฝีปากงับไปที่แก้มพี่ชานยอลก่อนจะหยุดที่ปลายคาง

“พี่ชานยอล...”

คนตัวเล็กพูดเสียงแผ่วแต่มันกลับดังไปทั้งโสตประสาทชายหนุ่มที่พยายามเรียกสติ สูดลมหายใจเข้าเต็มปอดยืดตัวขึ้นจากการคุกเข่าก่อนจะช้อนร่างบางให้ขยับขึ้นไปนอนตรงกลางเตียง

เบามือหน่อย

ชายหนุ่มเตือนสติตัวเองระหว่างพรูลมหายใจออกช้า ๆ จ้องมองเรือนร่างผอมบาง แบคฮยอนคงจะร้อนอย่างที่ว่าจริง ๆ เพราะหยาดเหงื่อสีใสผุดซึมทั่วใบหน้าจนไรผมเปียกชื้น

ใบหน้าหวานแดงก่ำไม่รู้เพราะความรู้สึกที่กำลังแสดงออกหรือเพราะเขินอายคนตรงหน้ากันแน่ และแล้วชั้นในปราการสุดท้ายก็ถูกรูดลงจากเรียวขาแบคฮยอนหายใจหอบจนแผ่นอกกระเพื่อมเบา ๆ เรียวขาทั้งสองข้างพยายามจะเบียดเข้าหากันจนบีบรัดเอวสอบ

หากเป็นในเวลาปกติชานยอลคงหาเรื่องแกล้งอีกคนให้เขินอายเล่นเสียก่อน ดวงตาฉ่ำเยิ้มยังคงจ้องมามาที่เขาลิ้นเล็กแล่บเลียริมฝีปากแดงจัดของตัวเองจนคนมองหัวใจกระตุก

และตอนนี้แบคฮยอนต่างหากที่กำลังแกล้งเขา

เพราะเอาแต่มองอยู่นั่นคนตัวเล็กถึงได้ค่อย ๆ ยันตัวขึ้นมาวางฝ่ามือกับแผ่นอกเปลือยเปล่ากรีดปลาบนิ้วชี้ลงมาตามร่องกล้ามเนื้อก่อนจะหยุดที่ขอบกางเกง

สอดนิ้วชี้และนิ้วนางเข้าไปในกางเกงหยอกล้อคุณพ่อที่กำลังข่มไฟในกายไม่ให้ประทุ

ชานยอลยิ้มมุมปากวางมือหนาลงกับหน้าท้องที่กำลังนูนเอียงใบหน้าซุกลงกับซอกคอขาวผ่องสูดกลิ่นกายหอม ๆ ที่ทำเขาเกือบห้ามใจไม่ไหวทุกที

ฟันคมงับใบหูเล็กจนเจ้าตัวหดคอห่อตัวครางอื้ออึงเสียงลมหายใจกำลังทำเขาขนลุกซู่ แบคฮยอนหันใบหน้าเข้าหาก่อนริมฝีปากทั้งคู่จะประกบเข้าหากันอัตโนมัติ

รอบเอวคอดถูกท่อนแขนโอบประคองให้นอนลงช้า ๆ โดยที่ยังไม่ได้ผละใบหน้าออกจากกัน เรียวลิ้นที่รู้จักกันดียังคงทำหน้าที่เสียงเฉอะแฉะของการปะทะริมฝีปากดังคลอเหมือนทั้งคู่จะไม่ยอมผละออกจากกัน

คนตัวเล็กหอบแฮ่กในตอนที่พี่ชานยอลยอมปล่อยให้ได้หายใจ ที่ไหนกัน... ใบหน้าคมซุกลงกับแผ่นอกใช้ริมฝีปากและเรียวลิ้นเล่นงานยอดอกสีสดที่ชูชันล่อตา แกล้งงับเบา ๆ ให้คุณแม่ที่ความรู้สึกไวสะดุ้งเล่น

“อื้อ..”

ลิ้นชื้นแตะลงกับแอ่งสะดือน่ามันเขี้ยว จุ๊บซ้ำ ๆ ลงบนหน้าท้องเนียน คนตัวโตอมยิ้มแล้วพูดกับ 'ลูก' ที่ยังไม่รู้เรื่องรู้ราว

“แม่เราซนนัก.. พ่อไม่ออมแรงให้หรอกนะ”

ชานยอลยืดตัวไปหยิบหมอนมารองสะโพกกลมเรียวขาถูกจับแยกออกจากกัน ช่องทางรักสีสดกระตุกเหมือนยั่วยวนคนที่มองอยู่ ชานยอลสอดเรียวนิ้วเข้าไปเบิกทางทันที

ถึงจะพูดเชิงหยอกล้อไปงั้นแต่สุดท้ายคนที่ห่วงเมียยิ่งกว่าสิ่งใดก็ยังคงอ่อนโยนเสมอ ข้อมือหนาขยับเข้าออกเพื่อเบิกทางพยายามกระทบกับจุดกระสันให้มากที่สุด

“อ่ะ อ๊า!”

เพื่อเสียงนี้แหละ

คุณพ่อตัวโตยิ้มมุมปากอย่างพอใจเพราะคนใต้ร่างกำลังบิดสะโพกเร่า ใบหน้าคมซุกลงกับระหว่างขาจูบเม้มไปตามซอกขาให้หายมันเขี้ยว คนตังเล็กสะดุ้งสุดตัวเมื่อส่วนอ่อนไหวถูกครอบครองด้วยโพรงปากอุ่นในขณะเดียวกันเรียวนิ้วก็ยังขยับเข้าออกอยู่

“อ๊ะ! เดี๋ยว—"

คนตัวเล็กครางเสียงสั่นแต่พี่ชานยอลไม่ได้ฟังสักนิดอีกคนผงกหัวขึ้นลงเรียวลิ้นอถ่นชื้นเจนจัดจนเขาต้องสอดเข้าไปในกลุ่มผมหนาเพื่อชะลออีกคน

เด็กน้อยที่ยั่วจนได้เรื่องกลายเป็นคนที่โดนเล่นงานเสียอย่างนั้น แบคฮยอนเชิดหน้าครางเสียงอึกอักหนีบเรียวขาเข้าหายกายหนาเสียวซ่าน

“อ๊า!”

คุณแม่ตัวเล็กครางเสียงหลงแอ่นอกจนตัวโยนในหัวขาวโพลน ริมฝีปากแห้งผากอ้าหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอด มือที่จับอยู่กับกลุ่มผมอีกคนค่อย ๆ ปล่อยออกอย่างหมดแรง

แต่เปล่าชานยอลยังไม่ยอมผละออก อีกคนแค่ผงกหัวขึ้นมามองผลงานแลบลิ้นเลียริมฝีปากปลายนิ้วโป้งปัดผ่านมุมปากเหมือนแค่ทำความสะอาด ก่อนจะได้ยินเสียงครางหวาน

มือหนาผละออกมาจับเรียวขาทั้งสองข้างกางออกใบหน้าคมซุกลงบริเวณเดิม ลิ้นชื้นทำกานทักทายช่องทางสีสวยทันทีขยับปัดผ่านไปมาก่อนจะพยายามแทรกเข้าไป

“พอ-- แล้ว.. อ๊ะ”

ใบหน้าหวานสะบัดไปมาจนน้ำตาร่วงเผาะพวงแก้มและปลายจมูกรั่นแดงก่ำน่าเอ็นดู ร่างกายบอบบางกระตุกหนีบเรียวขาดันอีกคนจนแทบหมดแรงกว่าพี่ชานยอลจะยอมผละใบหน้าออกมา

มือหนาเสยผมขึ้นไปลวก ๆ ขณะที่ดึงหัวกางเกงลงจนท่อนกายแข็งตึงดีดผึงออกมา เจ้าตัวกัดฟันข่มอารมณ์จนสันกรามขึ้นเป็นสันคำรามเสียงต่ำออกมา

จับร่างบางพลิกคว่ำลงกับผืนเตียงก่อนจะยกสะโพกแน่นขึ้นลอยเด่น แบคฮยอนซบหน้าลงกับผืนเตียงจิกปลายนิ้วกับผ้าปูที่นอนจนยับย่น

ท่อนกายแข็งขืนถูไถที่ปากทางไปมาแต่ไม่ยอมสอดแทรกเข้ามาสักทีสะโพกกลมขยับบดเบียดเข้าหาเรียกรอยยิ้มจากคนขี้แกล้งได้เป็นอย่างดี

“อ่า...”

“อื้อออ..”

ทั้งคู่ส่งเสียงออกมาพร้อมกันในจังหวะที่ส่วนหัวสอดเข้าไปได้ ความอุ่นร้อนภายในทำคนตัวโตอยากกระแทกเข้าไปให้สุดแรง แต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากขยับอย่างเนิบนาบให้คนใต้ร่างคุ้นชินและเกินการบาดเจ็บต่อครรภ์น้อยที่สุด

มือหนาข้างซ้ายล็อคเอวคอดไว้ส่วนอีกข้างสอดไปเล่นกับยอดอกที่ชูชันตามแรงอารมณ์ แผ่นอกแกร่งแนบกับแผ่นหลังบอบบางซุกปลายจมูกหอมท้ายทอยและใบหูคนรักซ้ำ ๆ

หลังจากพาท่อนเนื้อเข้าไปได้ทั้งหมดสะโพกก็เริ่มขยับอย่างเนิบนาบคอยดูปฏิกิริยาของคนตัวเล็กไม่ว่าจะทั้งการแสดงออกอย่างรู้สึกดีหรือถ้าแย่ก็อาจจะเจ็บ

ชานยอลไม่ได้ทะลึ่งแต่การที่กำลังจะเป็นพ่อคนแต่ตัวเองยังคงเห่อเมียก็ต้องหาข้อมูลมาบ้างว่าการร่วมรักในท่วงทาแบบไหนถึงจะไม่เป็นอันตรายต่อลูกของเขาหรือต่อตัวแบคฮยอนเอง

เสียงหวานครางเครือเบา ๆ ในจังหวะเนิบนาบนั่นแสดงว่าเขาทำถูก ท่อนเนื้อแข็งขืนที่ต้องการการปลดปล่อยปวดจนเส้นเลือดบนขมับกระตุก คนตัวโตหลับตาซี๊ดปากก่อนจะค่อย ๆ เพิ่มความเร็วในการขยับ

คุณแม่ตัวเล็กซุกหน้าเข้าหาหมอนใบนุ่มหยดน้ำสีใสไหลออกมาไม่ขาดสายส่งเสียงครางอื้ออึงอ้าริมฝีปากปากงับหมอนเพราะอารมณ์ที่ควบคุมตัวเองไม่ได้จนหมอนเปียกปอน

“อึก อื้อ..”

สะโพกแกร่งยงคงทำหน้าที่เป็นอย่างดีค่อย ๆ ผ่อนแรงกระแทกลงเป็นระยะในช่วงที่เริ่มรู้สึกว่าตัวเองใส่เรี่ยวแรงมากเกินไปแต่เหมือนความอ่อนโยนนั่นจะไม่ถูกใจคนตัวเล็กเอาซะเลย

แบคฮยอนผงกหัวขึ้นหันมามองคนรักที่ซ้อนอยู่ด้านหลังด้วยแววตาฉ่ำเยิ้ม

“เราอยากเห็นหน้าพี่ชานยอล...”

ได้ยินแค่นั้นคนที่มองอยู่ก่อนก็ค่อย ๆ หยุดขยับไป ร่างบางหลับตากัดปากตอนที่ท่อนกายแข็งขืนถูกถอนออกไปก่อนตัวเองจะถูกยกบั้นเอวขึ้นแล้วเปลี่ยนเป็นคนมานั่งคร่อมตักคนรักแทน

ชานยอลวาดแขนกอดรอบเอวคอดแล้วดึงเข้าหาตัวร่างกันแนบชิดกันไปทุกส่วน จรดปลายจมูกกับส่วนเดียวกันก่อนจะเผยรอยยิ้มอย่างเอ็นดูคุณแม่ขี้ยั่วที่ยังไม่ลืมทิ้งลายความขี้อ้อน

“ชัดรึยังครับ”

แบคฮยอนอมยิ้มก่อนจะพยักหน้าหงึกหงัก วางมือลงบนไหล่กว้างยันเข่าขึ้นจนสะโพกลอย อายตัวเองจนแทบบ้าแต่สิ่งที่ทำคือเลื่อนมือมาจับท่อนกายแข็งขืนจ่อกับช่องทางที่กำลังตอดรัดค่อย ๆ ดันตัวลงจนได้ยินพี่ชานยอลส่งเสียงพร่าคำรามออกมา

“อ๊ะ!”

พอได้เป็นคนขยับเองแบคฮยอนก็ย่อมรู้จุดกระสันตัวเองดีที่สุด เสียงหยาบโลนของงสะโพกแน่นที่กระทบกับหน้าขาเคล้าไปกับเสียงครางและเสียงหอบหายใจเป็นระยะ

ชานยอลปล่อยให้อีกคนเป็นฝ่ายควบคุมแต่ยังคงช่วยประคองเอวคอดไว้ ฝ่ามือซุกซนอีกข้างไล้ไปตามผิวขาวเนียนอย่างหลงใหล เอียงใบหน้ารับจูบจากคนขี้อ้อนไม่รู้จบ

“ฮะ.. อ๊ะ อ๊า!”

แบคฮยอนครางฮือจิกปลายนิ้วลงกับบ่ากว้างแผ่นอกแอ่นโค้งปิดเปลือกตาอ้าปากค้างหอบก่อนจะเห็นพลุหลากสีในภาพขาวโพลน ชานยอลขยับสะโพกขึ้นสวนไม่กี่ครั้งแล้วคำรามเสียงต่ำออกมาน้ำขาวขุ่นถูกปลดปล่อยทุกอยาดหยดในช่องทางอุ่นร้อนที่ขมิบตอดรัด

เสียงหอบหายใจของทั้งคู่กันระงมไปทั่วห้องนอนกว้าง ไม่นานจูบแห่งความรักก็เริ่มขึ้นอีกครั้งร่างบางถูกประคองจนนอนราบไปกับผืนเตียงผลัดกันจูบซับหอมฟอดใหญ่อย่างเอาอกเอาใจ

“เจ็บไหมครับ”

ลูบมือหนากับหน้าท้องนูนเล็ก ๆ อย่างเบามือ แบคฮยอนตอบด้วยการส่ายหน้าไปมาพร้อมรอยยิ้มสอดแขนกอดรอบคอคนรักดังอีกคนลงมาก่อนจะจุ๊บหน้าผากจนเกิดเสียง คุณแม่ตัวเล็กหัวเราะอย่างชอบใจในตอนที่เห็นพี่ชานยอลทำหน้าเหวอ

แบคฮยอนไม่ยอมปล่อยแขนจากลำคออีกคนและยิ่งล็อคแน่นขึ้นไปอีกเมื่อคนรักทำท่าเหมือนจะขยับร่างกายที่ยังเชื่อมกันอยู่ออกไป

“พี่ชานยอลจะไปไหนอะ”

“เดี๋ยวพี่ไปเอาผ้ามาทำความสะอาดให้ หรือเราจะไปอาบน้ำ? อาบไหวไหม?” ใช้หลายนิ้วเกลี่ยผมชื้นเหงื่อออกจากกรอบหน้าอีกคนอย่างเบามือ ก้มลงหอมแก้มแดงก่ำฟอดใหญ่ในหัวที่กำลังคิดว่าตัวเองทำแบคฮยอนเหนื่อยไปหรือเปล่าชะงักกลางคัน

เรียวขาทั้งสองข้างหนีบสะโพกสอบก่อนจะดันร่างกายใหญ่โตจนเสียงหลักล้มไปนอนแผ่อยู่ข้างตัวแล้วตัวเองก็พลิกมาขึ้นคร่อมโน้มตัวจรดหน้าผากกับชานยอล ตัวแสบหัวเราะคิกคักทั้ง ๆ ที่ยังกัดริมฝีปากกลั้นความเสียดเสียวที่ขยับเข้าไปกระทบภายใน

“คึ เราไม่ให้ไปหรอก”

ความสงสัยถูกคลี่คลายด้วยจูบหวาน ๆ จากคุณแม่ตัวเล็ก ฝ่ามือนุ่มนิ่มล็อคใบหน้าคมไว้ก่อนจะเลื่อนลงไปลูบไล้ร่างกายของเขาอย่างเอาแต่ใจ...

100%

TALK

แบ๊กหะย๊อนนนนน //เหลาแส้

อ่านจบแน้วอย่าลืมกลับไปเม้นหรือสกรีมใน #อดนรล

เพื่อเปงกำลังไตให้นุโด้ยนะต๊ะ

.

.